Un pequeno paso para a BD, un gran paso para a lingua

Tintín, o reporteiro máis famoso da BD, volve falar galego. A editorial Zephyrum/Trilita continúa a reedición deste clásico na nosa lingua cun cambio de tradutores logo das queixas sobre a calidade lingüística da edición de As xoias da Castafiore, en 2019. Os novos tradutores, Henrique e Breixo Harguindey, fan un bo traballo, adaptan ben as expresións e termos complexos á nosa lingua, incluso os abundantes insultos de Haddock ou os nomes, coma os dos ubicuos policías xemelgos aquí renomeados Riveiro e Ribeiro. É unha boa nova que se reediten álbums clásicos en galego con novas traducións que cumpran cos estándares de calidade da lingua que permitan a adolescentes e novos lectores o acceso a obras senlleiras da BD mundial no noso idioma –Xerais faino tamén cos de Astérix. Obxectivo a lúa e Camiñantes na lúa Hergé / Zephyrum Ediciones / 2020 / 62 páxs, cada volume / 16,50 cada álbum Este conxunto de álbums forman un díptico que conta a historia da preparación e posterior chegada á lúa, é unha das mellores historias do reporteiro, dinámica, divertida, moi ben debuxada e guionizada e cunha dose alta de aventuras e ciencia ficción. Xa é coñecido o empeño que Hergé poñía na documentación e a calidade dos debuxantes "axudantes", Bob de Mooor e Edgar P. Jacobs. Pode que xa teñamos moi interiorizadas as imaxes da aterraxe na lúa mais hai que ter en conta que esta obra comezou a publicarse en 1950, vinte anos antes do pequeno paso de Armstrong. A importancia de Hergé na BD mundial é capital, ninguén o dubida, popularizou a liña clara e creou un universo propio que, aínda cos seus altibaixos, é tan interesante coma divertido. A mágoa sería que a mitificación posmoderna remate por engulir a obra. As aventuras de Tintín é unha obra lida até por quen non le habitualmente cómic, acada cifras récord no coleccionismo e transcende a súa importancia como banda deseñada para lograr a categoría de icona pop. Todo iso fai que se intente construír un relato de superioridade moral que pretende afastar o real para deseñar unha nova realidade imaxinada: a adquisición dunha dimensión literaria e fabulosa que nega o que é, unha boa BD creada por un bo artista para pretender o que non é, o súmmum da BD. Fuxan, pois, de teorías totalizadoras e lembren, Tintín é marabilloso mais hai vida alén de Moulinsart do mesmo xeito que hai vida máis alá da invasión de universos horteras con capa, ideais de xustiza propios de dementes e miradas láser que impoñen a súa ideoloxía a hostias. Nunha bedeteca moderna e ben surtida A BD franco-belga non pode faltar e se é en galego, aínda mellor.