Ourives de forma e contido

Sabemos, porque tivemos a oportunidade de falar cos seus artífices, que Avelaíñas eléctricas foi un libro moi traballado do punto de vista editorial. Isto, que debera ser o normal, en realidade é unha rareza dentro do panorama galego. O traballo de preparación da inmensa maioría dos libros das grandes editoras pode resumirse nunha corrección ortotipográfica, ás veces moi deficiente. Trátase tamén dun proceso limitante, non só pola imposición, na maior parte das veces, dunha opción ortográfica concreta, senón tamén porque esta é interpretada dunha maneira unívoca, sen posibilidade de facer o que moitas persoas entenden que unha das tarefas da escrita: retorcer e espremer as posibilidades expresivas da lingua. Da mesma maneira, é difícil que o proceso de edición acompañe o contido e as alternativas argumentais dos libros, algo que xa foi definido como "literatura a medio cociñar", e que se percibe a pouco que sigamos a actualidade literaria do país. Avelaíñas eléctricas / Sica Romero / Nêspera editora / 2022 / 20 páxinas / 20 euros Desta maneira, é unha sorte que Sica Romero poida sacar esta primeira novela nunhas condicións que moitas das autoras contemporáneas non tiveron: cunha aposta visual e tipográfica que acompasa os distintos niveis de discurso, con pequenos elementos de xogo e respectando que estea escrita con gheada, seseo e outros dialectalismos do bloque occidental, alén da irrupción ocasional de linguas como o castelán ou o catalán, porque é así como se expresan os seus personaxes. Tamén que sexa un texto sobre o que tivo a oportunidade de traballar e mellorar. Son cuestións que, tendo a súa importancia radical, non deberan facernos pasar por alto tampouco todos os méritos que Avelaíñas eléctricas, a historia de paixón, encontros e desencontros entre dúas mozas, ten como novela. Unha novela tramada desde unha segunda persoa que permite unha escrita próxima ás personaxes, pero que non renuncia a trazar o seu propio fío e final climático. Unha historia que é capaz de falar das agresións que segue experimentando o colectivo LGBTQ+ e doutras formas de violencia contemporánea como o revenge porn dunha maneira acompasada coa trama e sen adoptar un ton aleccionador. E, sobre todo, unha novela que sorprende pola súa madurez, un aspecto que destaca na profundidade e detalle coa que se constrúe a voz das súas personaxes e como nos convida a empatizar con elas, pero tamén no dominio dos distintos niveis do discurso. Unha novela estimulante e promisoria editada como deberan ser editadas todas as obras deste país.