Navegando os mares da Covid

O confinamento será a guerra de varias xeracións, un evento que lembrar durante anos e que obrigou a moitas das persoas a mudar a óptica sobre as cousas, non sempre para ben. Un ciclo marcado polo confinamento e o medo que propiciou tamén a creatividade, o alcolismo e a patoloxía mental en moitas das persoas que pasaron por el. Pode que se non fose por eses días de reflexión forzosa e calma tensa non chegásemos a ver moitas das novidades editoriais que apareceron este ano. Persoas que deron cun refuxio, moitas veces inesperado, na creación artística e literaria. Diario dun pirata confinado é unha boa mostra disto. Trátase do debut literario de Jamas, membro de Dios Ke Te Crew e vinculado, sobre todo, ao eido musical. E, nese sentido, é tamén un libro fresco, ancorado no formato dun diario persoal ante o descoñecido dunha situación inédita, pero con físgoas polas que van entrando reflexións políticas e mesmo episodios narrativos. Unha faceta que nos fará dubidar máis dunha vez de canto de realidade e ficción mestura o seu autor, pero que tamén contribúe a que o libro de Jamas sexa moi divertido por momentos, especialmente cando relata os puntuais encontros coas forzas da orde e outros habitantes do ecosistema urbano. Diario dun pirata confinado / Jamas / Urutau / 2021 / 256 páxinas / 14 euros / 5,99 epub Neste diario conciso dos primeiros tres meses da pandemia, o autor ofrécenos unha mirada en primeira persoa, que moitas veces se achega ao ton confesional, pero tamén unha perspectiva moi achegada á retranca, tan expectante e desconcertada ante a situación como desconfiada de que non vaia servir para apertar as correas dunha sociedade inxusta e cada vez máis vixiada como a que vivimos. O compromiso e seriedade ante a ameaza colectiva da enfermidade non impide que Jamas ría dos patriotas de balcón, ao tempo que critica os delatores e a presión policial ou fale da frustración de que a súa filla pequena non poida camiñar pola herba. Durante o último ano e pico tivemos moitos discursos sobre a Covid-19. Ao principio principalmente técnicos e sanitarios, pouco a pouco tamén discursos politizados, sempre necesarios para afrontar situacións de crise. Foron olladas necesarias nos primeiros momentos da pandemia e continúan a selo, como tamén debería selo a perspectiva dun pirata como a que nos ofrece Jamas. Unha visión profundamente libertaria e desconforme, enfrontada co medo e comprometida co futuro, sen por iso abandonar nunca un xesto irónico que non sabemos se é un parche ou se simplemente nos está a chiscar constantemente un ollo.