A luz que nos alumea

A estas alturas do partido, a carreira de Ledicia Costas non precisa dunha longa presentación. Cun inicio relativamente temperán na escrita pública, son máis de vinte anos os que autora leva vinculada á literatura infantil e xuvenil, gañando, entre moitos outros certames o Premio Merlín por segunda vez na súa última edición. Trátase dun feito inédito na traxectoria do certame e dá unha idea do peso que a literatura de Ledicia Costas está a ter nestes últimos anos. Un peso que tamén vai vinculado ao dun xénero, o orientado ás persoas máis novas, que sen dúbida gañou prestixio e público neste tempo, conforme se ía librando de moitos dos prexuízos que o rodeaban. O neno de lume / Ledicia Costas (il. de Ivan R.) / Xerais / 2022 / 168 páxinas / 12,70 papel - 5,99 epub A lectura desta obra concreta fainos pensar en cal é a clave do universo imaxinario que rexe a maior parte das obras da autora. Para as persoas que medramos na década dos 80 e 90 do século pasado, cun contacto coa literatura e coa cultura audiovisual inevitabelmente internacional, sempre hai algo nestas historias que lembra unha parte dese universo da infancia. Se noutras ocasións recoñeciamos o ton tétrico e profundamente mordaz de autores como Roald Dahl, Angela Sommer-Bodenburg ou as adaptacións de Tim Burton, outras veces a querenza polo steam-punk e o poder da maquinaria e aínda unha terceira liña que nos mergulla no onírico-fantástico, o certo é que este O neno de lume lévanos a barallar novas posibilidades que, porén, continúan deixándonos unha sensación de recoñecemento, como se os relatos do pasado continuasen nun ton diferente e innovado. O novo premio Merlín é unha sorte de fábula rexida por regras propias e especiais. Un neno, Morgan, que aparece abandonado nunha porta e que ten que medrar coa sensación de ser diferente. Entre outras cousas porque ten unha serie de características máxicas, un certo control sobre o lume e unha pequena compañía invisíbel para os demais: Luminaria, unha chama que pode comunicarse con el. O ton do relato toma con estes ingredientes, o camiño dunha aventura infantil clásica. Antagonistas abusóns e aliadas imprescindíbeis trufan o camiño do neno Morgan para atopar a orixe dunha mesta néboa que cobre a vila e que parece estar debilitando a presenza persistente de Luminaria. Unha aventura que, como non podería ser doutra forma, revelará tamén o segredo da súa orixe e da súa propia natureza. Unha proposta da que desfrutar como cando de crianzas (ou adultos), desfrutabamos dos filmes de Studio Ghibli e do seu ton fascinante de nova mitoloxía.