Chuchando tinta

Vampira de biblioteca ten un aire nesa liña, aínda que incorpora tamén as súas propias novidades. Así, e aínda que non é a primeira vez que a nosa literatura fala de vampiros, e nin sequera a figura do "vampiro de libros" (que chucha tinta no canto de sangue) é completamente orixinal, o certo é que a autora consegue darlle o seu ton persoal a uns ambientes aos que parece terlles moi collidas as medidas. Vampira de biblioteca / Ledicia Costas / Xerais / 2020 / 152 páxinas / 12,50 euros papel / 5,80 euros epub Vampira de biblioteca comeza apostando por implicar esas lectoras mozas na historia, cunha introdución participativa na que se lles advirte do valor que fai falta para entrar nela. Un truco que pode acadar unha forte corrente de empatía ao outro lado das páxinas, moi reforzada pola expresividade xuvenil e irreverente que Ledicia Costas sabe dar aos seus personaxes e que é, sen dúbida, do mellor do libro. Eleonora (Leo) é unha vampira intolerante ao sangue que vive na biblioteca da Universidade de Coimbra. Alí comanda unha especie de batallón de morcegos encargados de acabar cos bichos que comen papel e estragan os libros vellos. Todo moi divertido até que aparece unha couza cunha caveira que parece capaz de resistir os seus ataques e facerse co lugar. É entón cando a protagonista e un par dos seus morcegos deciden saír ao exterior para buscar unha solución.Unha trama ben orixinal, no mellor estilo da autora. Como puntos negativos se cadra poidamos falar do pouco partido que se saca á marabillosa habilidade dos vampiros de libros, capaces de absorber, non só a tinta, senón o contido destes. Tamén podemos citar a forma na que aparece a cuestión da tecnoloxía (videoxogos, telemóbeis, redes sociais...), moi preto de caer nalgún dos tópicos máis manidos e baleiros da literatura infantil sobre ese outro mundo, cada vez máis presente entre os seus lectores. Existe, porén, unha certa evolución sobre os límites do uso que se lle dá a eses novos leceres e ferramentas, xunto á descuberta da súa utilidade. Tamén podemos escoitar o punto de vista dos protagonistas mozos ao respecto, algo ben pouco habitual cada vez que se tratan estes temas. Alén destes detalles, unha novela ben fiada e sen dúbida divertida, que ademais ten tempo para explorar o papel das persoas maiores na sociedade e a importancia da aprendizaxe constante para enfrontar os problemas.