A Pontevedra oculta

Unha nena persegue un personaxe pequeno e divertido e acaba, medio por accidente, nun universo máxico onde ten que superar unha serie de probas para regresar ao seu mundo, ao tempo que descobre varias das súas capacidades ocultas. O mundo máxico de Lía / Eduardo Santiago / ilustracións de Marcos Calo / Xerais / 2020 / 128 páxinas / 12,70 euros papel/ 6 euros epub Unha metáfora da autosuperación, do autocoñecemento e da progresiva entrada no mundo adulto que se vén repetindo desde que o mundo é mundo e que ten algunhas balizas ben coñecidas na literatura universal. Porén, tamén sería inxusto non reparar en como estas vellas estruturas narrativas foron reinterpretadas, axeitadas a un ambiente determinado e actualizadas coas novas problemáticas sociais. E a versión de Eduardo Santiago deste clásico destaca sobre todo pola súa capacidade de adaptación a novos parámetros. Desta forma, o primeiro que chama a atención é o contexto de Lía, con problemas para falar con outra persoa que non sexa a súa nai, unha característica que produce acoso escolar e tamén familiar, nun fogar dominado pola violencia de xénero. A nena atopa desabafo en Glok, un trasno que só ela é capaz de ver e que, no medio dunha das peores crises da súa vida, lle ofrece a entrada ao mundo máxico. O recurso á fantasía funciona así nunha dobre chave: dun lado, é un refuxio ante a crueldade do mundo real, pero tamén o veremos converterse nunha ferramenta para que Lía atope a forza coa que enfrontarse aos seus medos, romper a clásica visión evasiva e comprometerse coa evolución da personaxe. Outra cousa destacábel deste universo alternativo é a fauna que o habita: trasnos, diaños, mouchos xigantes e homes-rata configuran un mundo ben orixinal, coas súas propias dinámicas e profundamente interligado tamén cunha perspectiva urbana moi concreta. Porque O mundo máxico de Lía acontece en Pontevedra, ou sería mellor dicir en dúas Pontevedras distintas: a que Lía habita no mundo normal e unha outra que existe paralelamente e onde viven todos estes seres. Desta forma, as aventuras de Lía teñen lugar en escenarios moi recoñecíbeis para unha parte do público, aínda que ocultos para os veciños reais da cidade do Lérez. Se cadra esa intensa vinculación cunha cidade concreta funcione como unha arma de dobre fío, que tanto engancha a quen a coñece como afasta un tanto a quen non. Aínda así, e mesmo tendo en conta algúns pequenos problemas de ritmo e persistencia dos personaxes na historia (como o propio Glok), temos unha obra capaz de interesar e abrir as portas da imaxinación.