A paixón cósmica

Non é esta a primeira obra de Andrea F. Maneiro, que debutaba no 2020 con Migratorias, da man da Editorial Medulia, aínda que a poesía erótica que o Premio Illas Sisargas continúa promovendo a partir dunha idea de Paco Souto, supón sempre unha cata especial nas estratexias do verso. A forma de entender o que é o erotismo e os camiños para expresalo teñen deixado mostras do máis singulares e libros sorprendentemente emblemáticos mesmo nas traxectorias máis asentadas da poesía galega. Ao mesmo tempo, o equilibrio necesario para esta proposta segue a ser unha cuestión complexa a delimitar: podemos cifrala nun entre dous límites de exclusión: o que é romántico (e ás veces profundamente lírico) pero non erótico, e o que, falando explicitamente de sexo, acaba por esquecer a necesaria forma poética. Edénicas / Andrea F. Maneiro / Caldeirón / 2022 / 92 páxinas / 14,50 euros Resulta doado localizar a Andrea F. Maneiro nesta gradación posíbel porque ela ten manifestado a súa filiación dentro destas posibilidades. Un rexeitamento cauto á poesía erótica explícita implica unha toma de posición complexa de executar, que necesita dunha medida moi cauta para non acabar creando un produto descafeinado. E, nese sentido, Edénicas demóstranos a capacidade da autora para medir as doses e impregnar dun fondo sentido sexual un poemario que, con outras referencias, podería ter tons existenciais ou de condensación da experiencia, pero que aquí é máis que merecedor de figurar nesa categoría ondeante da poesía erótica. Edénicas proponnos unha viaxe con varias dimensións: en primeiro lugar a física, con referencias ao noso país, pero tamén cunha perspectiva vagamente exótica que fala de viaxes, jet lags, plantas e animais exóticos e xoga con ese colorido. A palabra poética espállase polo globo (adaptamos o mundo coñecido á nosa feitura) pero tamén dá un paso máis alá para falar desa dimensión cósmica da paixón, dese reinterpretar ese mesmo mundo acompasado á ollada amante (Fomos o Universo recoñecéndose infinito). Ao mesmo tempo, a viaxe lévanos polos camiños temporais desa mesma paixón compartida, expresada de forma contida pero inequívoca e xogando coas imaxes da caza, a froita devorada ou elementos puntualmente eróticos. Aínda poderiamos falar de como as imaxes, autoría da poeta, e a lista de "Botánica Edénica" que acompaña o poemario tamén son outras posibilidades da viaxe. Cun verso curto e formas que ocasionalmente nos lembran ao haiku (outra forma de contención), Andrea F. Maneiro lévanos por un universo visto con ollos de fame e paixón.