A incorrección do modelo paraguaio

Nas recentes eleccións no Paraguai, decorridas o pasado 30 de abril, o Partido Colorado obtivo un dos mellores resultados desde a queda de Alfredo Stroessner no ano 1989. Vale lembrar que Stroessner foi o responsábel máximo do réxime de Terrorismo de Estado no Paraguai durante trinta e cinco anos, entre 1954 e 1989. O Partido Colorado é claramente unha forza política de dereita. É verdade que, nos sesenta e catro anos en que gobernou (1954-1989, 1989-2008, 2013-2023), pasou por modificacións que o levaron de posicións reaccionarias e anti-comunistas a posicións liberais e conservadoras. O que non é incomún en partidos políticos que manteñen viva a chama das ditaduras que os orixinaron. Para os Estados Unidos as eleccións no Paraguai eran vitais Alén diso, o partido tentou modificar o seu aliñamento cos intereses da embaixada dos Estados Unidos. No Paraguai encóntrase unha das maiores sedes diplomáticas dos Estados Unidos no mundo. Nos últimos tres anos, a embaixada aumentou a súa interferencia. Tamén interveu abertamente na última campaña electoral. A súa principal aposta era un partido diferente do Partido Colorado, a Concertación Nacional. O que non significa que non apoiasen o candidato do Partido Colorado. Como é sabido, o imperialismo ten varios planos. Nese caso, buscaba apremar a alternancia do poder. A súa interferencia tiña como un dos seus obxectivos obter un Partido Colorado aínda máis obediente. Iso ficou claro no candidato escollido nas eleccións primarias do Partido Colorado: Santiago Peña, un representante do capitalismo financeiro. Próximo a Taiwán Curiosamente, o novo presidente anunciou que o seu primeiro acto de goberno será restabelecer relacións diplomáticas con Venezuela. Esa medida non debe ser vista isoladamente. Debe comprenderse no proceso de intensificación cada vez maior das relacións entre a China e os países americanos. O Paraguai é o único país da América do Sur que mantén relacións diplomáticas con Taiwán. Iso ocorre a pesar das tentativas de aproximación coa China, moitas delas incentivadas pola Cámara de Comercio e Industria Paraguaio-Chinesa. A posición da China é clara e consiste en rexeitar calquera relación diplomática con países que recoñecen a independencia de Taipei. Alén diso, consideran unha afronta calquera aproximación cos intereses da rexión insular. Por tanto, os lazos diplomáticos e comerciais mantidos con Taipei impediron unha relación máis ampla do Paraguai coa República Popular da China. O Paraguai mantén unha relación comercial activa con Taiwán, que nos últimos anos ampliou significativamente os lazos comerciais coa compra dunha variedade maior de produtos cárnicos, e co apoio por medio de empréstitos e doazóns. No entanto, os produtos importados da China representan volumes moito maiores do que o fluxo comercial que o Paraguai mantén con Taipei. Nese sentido, as necesidades do mercado chinés por materias primas como a soia e a carne están en constante aumento, e eses produtos representan os principais sectores de exportación do Paraguai. O interese dos EUA Diante dese potencial, o sector produtivo hai anos defendeu o estabelecemento de relacións, considerando a variedade de oportunidades que poderían xurdir, desde obter prezos máis competitivos até fortalecer a produción nacional ao estreitar relacións comerciais directamente cos países asiáticos. O tema principal da campaña electoral foi xustamente revisar as relacións con Taiwán e a China. Se o Paraguai estabelecese relacións coa China, abriría a porta á posibilidade de negociar acordos comerciais ou de investimento co bloque do Mercosur (Mercado Común do Sur) como un todo. Por tanto, para os Estados Unidos, as eleccións no Paraguai eran vitais. Evan Ellis, profesor do Instituto de Estudos Estratéxicos do US Army War College, afirmou: "É moi importante para nós loitar contra a corrupción, é moi importante para nós loitar pola democracia, mais non queremos encurralar o noso aliado vital para que caia nas mans da República Popular da China".