Un libro de conversas con Daniel Hermosilla

Veño de ler con gusto o libro no que Antón Baamonde entrevista o empresario Daniel Hermosilla Galicia distrito industrial. Conversas con Daniel Hermosilla, Galaxia, Vigo, 2024. Trázase unha visión do mundo empresarial galego que transmite optimismo, ganas de formar parte e un grande alivio para sacudirnos de enriba calquera desespero polo futuro. Ponse o acento nos desempeños empresariais de éxito, na necesidade de crear espazos para compartir proxectos, manter a raia o individualismo e decidirnos por accións de modernización, ver e dicir Viva! a tanta "xente que pelexa día a día por sacar adiante os seus proxectos" [p. 99]. Baamonde segue a técnica da entrevista: facer falar a un empresario que ten moito que dicirnos, que orientarnos e transmitir valores fundamentais para erguer o país: o acerto nas estratexias, nas actitudes, encontros, perseveranza, métodos, alegría e orgullo cos resultados. O libro é moi instrutivo. Relacións de futuro Fainos ver que unha estrutura de empresas interconectadas, de diferentes tamaños, especializacións, directivos e propietarios, esixentes no eido da tecnoloxía e do anovamento, con boas conexións e cooperación entre elas –tipo distrito industrial–, poden ter resultados competitivos no eido global. Invítanos a entender a importancia dos encontros, das relacións e concertos cos centros tecnolóxicos e científicos e o acertado das políticas de clúster. A isto, decisivamente, súmase o factor estratéxico das grandes empresas transnacionais, que de forma clarísima impulsaron tamén estruturas complexas de subcontratación e de esixencia na calidade. Quen non dá sacado para adiante un proxecto pequeno, tampouco será quen de abordar grandes proxectos Veu primando no galeguismo un punto de vista determinista de que "a estrutura non nos permite se non sufrir a subordinación socio-política e xeo-estratéxica". Isto cohibiu moitas posibilidades de afrontar o futuro con enerxía, de implementar procesos e institucións e sermos pro-activos respecto do futuro, especialmente no eido empresarial e da creación de empresas. Tense postulado que a única posibilidade consistiría nun cambio político radical, que cada vez estaba máis inalcanzable e menos enxergado. Penso que a esa visión pasiva, negativista e disuasoria non lle debemos case nada: así o ve Antón Baamonde, "insistir sobre o nulo rendemento, económico e político, que deu esa actitude. Fóra dos cenáculos, a discusión non parecía importante" [p. 14]. A ilusión de omnipotencia das persoas que viñeron defendendo, dende a súa altura, que "só o cambio político radical –dirixido por eles propios– podería salvar o país" foi conducindo, tropezón a tropezón, a ir amormizando en case todos os eidos da vida social. Porén, nunca faltaron seguidores entusiastas. O fracaso de repetición non os deu disuadido. É fácil de entender o por que de virárenlles intermitentemente as costas: quen non dá sacado para adiante un proxecto pequeno, tampouco será quen de abordar grandes proxectos. Empresas e empresarios Tamén non é infrecuente, nos debates públicos, toparse con persoas e opinións que se compracen en lucir puntos de vista vexatorios para as empresas e para os empresarios. Non contra as malas prácticas empresariais, que naturalmente non deben ser consentidas, senón das propias empresas en tanto que tales. Isto, naturalmente, distancia o galeguismo do mundo da empresa, e provoca rexeitamento no eido empresarial. Lembro outro fermoso libro de entrevistas a empresarios, xa de 1995: Galicia SL. Diálogo aberto con sete empresarios galegos de Manuel Pérez Rúa e Daniel Romero Rodríguez, en Xerais; tamén unha lectura moi instrutiva. É posiblemente un xénero moi interesante, que permite contar experiencias e consellos de forma flexible e directa, e a nós aprendermos das súas experiencias. Encomio tamén unha cuestión importante: o autor solicitou a colaboración e a revisión de varias outras persoas. Isto lóuvao, e é cousa de resaltalo porque entre nós é infrecuente solicitar e facer caso de puntos de vista alleos e autorizados, coma se isto restase mérito. O certo é que é unha responsabilidade importante, pois as achegas dos demais teñen sempre que mellorar o resultado, que o lector final ben merece. Recomendo a lectura deste libro a todo o mundo, e desexaría que, especialmente no eido do galeguismo, axudase a mudar actitudes e representacións sobre o que é loitar polo futuro do país.