As empresas galegas concursan e ás veces gañan

No mesmo país no que temos a de area: Finsa, Cortizo ou o grupo Inditex, que está entre as cen empresas de maior valor de capitalización no mundo; tamén temos a de cal. Dous dos máis grandes concursos de acredores no Estado foron de empresas galegas. Un deles, o maior, foi o de Fadesa cunha débeda duns 7.000 millóns. O outro, no posto sexto do ranking, Pescanova cuns 2.700 millóns de débeda. E o problema non remata aí. Nos últimos anos desapareceron, e desaparecerán, importantes empresas como Barreras, Emesa, Isidro 1952, Alu Ibérica ou Hiperxel sen que outras novas as substitúan. Unha máis das desfeitas dos 13 anos da presunta boa xestión no sector industrial do feijoismo e do que agora algúns se decatan de que a realidade era que semellaba ser a muller do César, sen selo. Vimos de algo máis de dous anos cunha situación moi especial como consecuencia dos efectos da Covid-19 e das medidas do Goberno español para facerlle fronte. Entre elas, dúas contribuíron a que moitas empresas sobrevivisen á crise e mantivesen a súa actividade. A primeira foi a chamada "moratoria concursal", que relevaba da obriga de pedir o concurso de acredores as empresas insolventes, que se estendeu até o 30 de xuño de 2022. A outra foi o lanzamento masivo de liñas de préstamos avalados polo ICO e das que os bancos foron moi xenerosos ao asumir un risco de só 20% do principal do crédito. O conxunto destas medidas provocaron distorsións na agardada explosión de quebras empresariais, pois nunha situación de normalidade os concursos de acredores aumentan cando o PIB é negativo e a economía entra en recesión, e viceversa. Paradoxalmente, no 2020 á maior queda do PIB nos últimos 12 anos, acompañouna a de menores quebras. A diferenza do sucedido na gran recesión do 2009 ao 2013, cando se multiplicaron, non pasou na crise da Covid grazas aos miles de millóns de euros de financiamento ás empresas pola vía dos préstamos ICO. A derivada é que moitas delas xa eran inviábeis antes da pandemia, mais ese financiamento permitiulles sobrevivir até que rematase o período de carencia de dous anos na amortización do capital e xa terían que comezar o pagamento de fortes cotas mensuais ou trimestrais. Impacto económico Nese período de seca concursal, foron habituais dúas modalidades de concursos, o chamado exprés aplicábel a sociedades sen activos, que se declaraban e concluían de vez, e os concursos de persoas físicas que, acollidas á chamada "segunda oportunidade", podían liberarse das súas débedas. Polo tanto houbo pouco impacto na economía produtiva, o que, vendo o que ía pasar, aproveitou o Goberno para lexislar unha nova reforma da lei concursal, con entrada en vigor o 26 de setembro de 2022, deseñada para a continuidade das empresas en concurso, e non para liquidalas como viña pasando no 95% dos concursos. Xa veremos se funciona. A banca treme polas súas prácticas irregulares Agora ben, tampouco podemos dicir que do 2020 até o primeiro trimestre deste 2023 os xulgados tivesen descanso nesta materia. A nivel do Estado en 2020 declaráronse un total de 5.593 concursos, en 2021 uns 6.643 e 7.824 en 2022. A maioría foron de pemes, concretamente dous terzos do total, e a súa débeda media andaba nos 250.000 euros. En Galicia, en 2021 houbo 487 concursos, dos que 235 foron de empresas, e en 2022 subiron a 540, baixando os de empresas a 220. Houbo, ademais, 62 concursos exprés. Se o INE di que no país temos 194.657 empresas, concluímos que só concursaron 0,12% do total. Mais a tendencia non é boa, no primeiro trimestre de 2023 os concursos xa subiron a 134, polo que se agarda que o ano remate cun forte crecemento dos concursos. Galicia tamén pode ser pioneira en solucións xurídicas. Para os que adoitan xogar coas cartas marcadas, tocoulles en desgraza o xuíz Marquina en Pontevedra, dos poucos que usan o idioma propio, quen no mes de xullo pasado en tres sentenzas contra BBVA, Caixabank e Sabadell, cuestionaba e invalidaba a actuación do sector financeiro, que viña aproveitándose dos préstamos ICO (avalados nun 80% polo Estado), non para o pagamento de facturas ou salarios das empresas en dificultades pola Covid, senón para obter vantaxes e engadir o aval do Estado a financiamento bancario, sen ou con fracas garantías, que xa tiñan autorizado antes da pandemia. O xuíz dá orde aos bancos da devolución ás empresas das cantidades recibidas neses créditos ICO, máis os correspondentes xuros. A banca non sempre gaña. Agora treme polas consecuencias das súas prácticas irregulares que faría incobrábeis moitos deses préstamos, o que agravaría o dito por Nós Diario o pasado día 30 de que a solvencia da banca do Estado está a cola do sistema financeiro da UE.