Sardiñas fresquiñas de pola mañán, aí veñen, aí van

—Ensalada de lombarda e manga Elaboración: Córtanse as follas de lombarda á xuliana, escáldanse 5 min en auga con sal a ferver. Escórrense e déixanse arrefecer. Pelamos a manga, cun coitelo fánselle cortes tipo cuadrícula que cheguen á carabuña. Retiramos a carne cortando horizontalmente. Nun recipiente mestúrase a lombarda fría coas avelás e as améndoas picadas, as noces, a manga en anacos, AOVE e sal. Engádese o queixo en anacos e mexemos todo moito, pois a clave é servila ben remexida. Nota: Consérvase moi ben dun día para outro por non levar vinagre. —Sardiñas ao forno Elaboración: Os meses sen "R" son a mellor tempada das sardiñas. Buscarémolas con bo aspecto: brillantes, os ollos non amarelados, ao collelas deben estar ben tesas e non se dobrar o corpo. Pásanse pola auga fría e sécanse. Para enfornalas, como mellor quedan é enteiras, pero pódense abrir, tirar as tripas e quitarlles a cabeza. Cubrimos unha bandexa con papel de forno, estendendo por riba unha capa de sal de 1 cm, sobre a que se colocan as sardiñas, a rentes unhas das outras, pero sen sobrepoñérense. Co forno caldeado a 220º C, enfórnanse a media altura de 15 a 20 min, consonte o tamaño. Ao pasaren 15 min, sacamos unha para comprobar se a pel se desprende doadamente e se están cocidas no interior. Van directas á mesa na fonte do forno, pois arrefrían con moita rapidez, a fonte e o sal conservan a calor. Antes de as comer, cómpre sacudilas para tirarlles o sal. De telas asado enteiras, retírase a cabeza, ábrense pola metade, quítase a espiña central e as tripas e cómese a carne coa pel. Notas: Para darlles outro tipo de sabor, engádese zume de limón por riba ou unha picada de perexil e allos, ben antes, ben despois de enfornar. Para obter un toque picante, mesmo se poden asar cun chisco de chile picado. De sobraren sardiñas, métense nun recipiente cubertas de aceite de oliva virxe extra, tápanse e repousan durante 2 ou 3 días na neveira. Cómense frías ou a temperatura ambiente, con ensaladas, pasta, tapas, aperitivos... como as de conserva. —Xeados de iogurte con froitos do bosque Elaboración: Partimos os froitos do bosque grandes en anacos. Nun recipiente mesturamos cun batedor o iogurte, os froitos e o azucre. Tritúrase até obtermos unha textura bastante homoxénea, deixando os froitos en anacos moi pequenos. Próbase para axustar o sabor doce. Recheamos os moldes para polos e conxelamos o xeado 4 horas. Sácanse os polos do molde e gárdanse no conxelador listos para servir no seu momento. Notas: Poden mercarse conxelados os froitos ou conxelarmos nós arandos, grosellas, amoras, framboesas, amorodos ou morotes... Para adozar o xeado substituímos o azucre por dátiles (3 ou 4) ou figos frescos moi maduros depelicados.