As raíces da identidade

Cuarta longametraxe do director estadounidense Lee Isaac Chung, fillo de emigrantes coreanos e criado nunha pequena granxa en Arkansas. Un detalle biográfico que conecta de cheo coa trama na que Chung proxecta moitas das súas lembranzas para confeccionar esta traxicomedia familiar semi-autobiográfica producida por Brad Pitt e Steven Yeun (The Walking Dead), protagonista tamén da película. Minari. Historia da miña familia / Lee Isaac Chung / EUA / 2020 / 115 min. A historia vai dunha familia de ascendencia coreana que, na era Reagan, se muda a vivir nunha casa prefabricada nunha zona rural de Arkansas. O pai sente o desexo de cumprir o soño americano cultivando nunhas terras que semellan ricas en nutrientes mentres traballa, xunto a súa muller, sexando polos nunha fábrica próxima. Para poder coidar dos seus fillos pequenos recorren á súa avoa, que vén de Corea para asentarse con eles. Cando chega, o pequeno David, que padece dun sopro ao corazón, queda descolocado pois non é o tipo de avoa que el tiña idealizado... Unha auténtica traxedia familiar, con final feliz, ou mellor dito, esperanzador, aderezado con pingas de comedia costumista nas interaccións do fillo coa avoa; por momentos de puro esmendrelle. Unha avoa analfabeta, malfalada, egocéntrica e adicta ao xogo interpretada por Youn Yuh-jung, nominada ao Óscar na categoría de Mellor Actriz de Reparto. Minari tamén está nomeada a Mellor Filme, Dirección, Actor Principal, Guión Orixinal e Banda Sonora nos Premios Óscar. Podería ser a gran derrotada da noite, pois a competencia é forte, mais a presenza de Brad Pitt na produción, e o seu poder na industria, pode virar perfectamente as tornas. Iso si, o Globo de Ouro ao Mellor Filme de Fala Non Inglesa non llo quita ninguén. O nome de "minari" fai referencia a unha planta moi común en Corea, e boa parte de Asia, parecida ao pirixel, que tamén medra en calquera sitio e con usos culinarios igual de diversos. A avoa trae na maleta unhas sementes de minari coa idea de plantalo para aderezar as comidas co sabor coreano, pero ninguén da familia semella darlle o valor que realmente teñen estas plantas. Unha metáfora perfecta sobre esquecer as raíces e perder a identidade. Filme de corte independente, familiar e intimista sobre o desarraigo dese tipo de persoas que, por circunstancias da vida, xa non pertencen a ningún sitio mais que teñen a gran capacidade de adaptación e manteñen a diario unha loita interna entre a integración e a conservación dos costumes. Unha historia que podería estar protagonizada perfectamente por unha familia de emigrantes galegas.