Un magnífico actor en declive

Hai algo máis dunha década, Nicolas Cage comezou gañar fama de estrela en declive que aceptaba case calquera rol por mor dunhas supostas débedas económicas. O gañador dun Óscar, por Leaving Las Vegas, que traballara baixo as ordes de Coppola, os irmáns Coen, Alan Parker, David Lynch, Brian de Palma, Oliver Stone, Ridley Scott, Spike Jonze, John Woo ou Michael Bay, entraba nunha espiral de filmes de serie B, tirando a Z... Por suposto, entre tanta mala elección, tamén houbo boas, como as xeniais Mandy, de Panos Cosmatos, ou Colour Out of Space, de Richard Stanley. O insoportábel peso dun talento descomunal (The Unbearable Weight of Massive Talent) / Tom Gormican / EUA / 2022 / 107 min Todo o mundo adoita destacar as malas eleccións de Nicolas Cage en Hollywood, pero ninguén a sorte que ten por seguir facendo o que máis lle gusta: actuar. Na súa segunda longa, Tom Gormican rompe unha lanza en prol de Cage acrecentando máis, se cabe, a lenda do sobriño de Francis Ford Coppola nun filme en tres actos que conta coa inestimábel complicidade, excentricidade e autoparodia dun entregado, como non podía ser doutra forma, Nicolas Cage. A trama non ten desperdicio. Cage, que se interpreta a si mesmo na versión máis tópica posíbel, está pasando por unha mala racha. Non atopa traballo de actor, a súa filla adolescente comeza a pasar del e a súa exmuller xa non o atura máis. Está a piques de tirar a toalla e abandonar o oficio, pero recibe unha oferta de Javi Gutiérrez, un multimillonario de Mallorca fan de Cage, para que acuda a súa festa de aniversario a cambio dun millón de dólares. A CIA sospeita que Gutiérrez é en realidade un traficante de armas que secuestrou a filla do Presidente de Catalunya (sic), así que fichan a Cage para que a rescate. Parida? Si. Graciosa? Téñoche que dicir que tamén... Pedro Pascal (Narcos) métese do rol deste excéntrico fan ricachón mallorquino dándolle unha boa réplica a Nicolas Cage, mais a gran sorpresa vén da man dun Paco León (Aída) que interpreta con gran solvencia a un desequilibrado secuaz do multimillonario. Non faltan os cameos de xente coma Demi Moore ou David Gordon Green, que dirixira a Cage en Joe, filme que anunciaba, en 2013, a "segura" recuperación artística do autor; cousa que nunca chegou... Até agora? Gormican utiliza á perfección as chaves da comedia, entre a parodia e a homenaxe a Nicolas Cage, pero sen escatimar en escenas de acción e efectos visuais. Atención ao Nick Cage novo (feito con tecnoloxía deep fake), á secuencia LSD ou o momento Mortadelo... Esmendrelle asegurado. Para fans de Nicolas Cage e para quen queira botar unhas boas risas.