O día do xuízo final

Gran parte da carreira de Tom Cruise está marcada polo estigma de ser só unha cara bonita... pero o certo é que traballou baixo as ordes dos máis grandes: Coppola, Ridley Scott, Scorsese, Oliver Stone, Sydney Pollack, Kubrick ou Spielberg, ademais de estar nomeado até en tres ocasións aos Óscar. Unha vez demostrado ao mundo, e a si mesmo, a súa valía como actor comeza a encadear blockbuster tras blockbuster nunha sucesión de títulos de acción, non sempre cos resultados esperados. Coa estrea de Top Gun: Maverick, Cruise eríxese como un férreo defensor da experiencia cinematográfica tradicional en salas. Agora, coa primeira parte do díptico desenlace da saga Misión Imposíbel está dando, xunto con Oppenheimer e Barbie, ese pulo tan necesario que necesitaban as salas comerciais que, desde a fin da pandemia, estaban a resistir a duras penas. Unha entrega espectacular sen detrimento da calidade artística nin da técnica. Sétima entrega, continuación directa de Fallout, e terceira consecutiva que dirixe McQuarrie, que colleu o leme no quinto episodio (Nación secreta) e non o soltou. Como todo bo desenlace que se prece debe haber conexións coa primeira parte, dirixida por Brian de Palma en 1996, para poder pechar o círculo. Hainas, entre outras cousas, en canto a personaxes (ollo que volve Kittridge) pero tamén en canto a realización, pois McQuarrie emprega os mesmos planos holandeses tan característicos do filme que iniciou a saga. Ethan Hunt enfróntase agora á maior ameaza á que se enfrontou endexamais: unha entidade de IA que quere dominar o mundo nunha trama que nos conecta sutilmente cunha especie de precuela de como puido ser a creación de Skynet. Non por nada hai máis dunha chiscadela con Terminator 2, comezando por un oportuno "hei volver" e rematando polas marcas que identifican as persoas a través das gafas de realidade aumentada que se asemellan, non por casualidade, ao logo de Cyberdyne Systems, empresa responsábel do Día do Xuízo Final. Pero todos sabemos que Tom Cruise/Ethan Hunt evitará a catástrofe na segunda parte. A cuestión é ver e sentir a sensación de como o consegue. O mesmo pasa co salto base que fai desde un outeiro subido a unha moto. Sabemos que é Tom Cruise, sen dobres, e sabemos que o vai facer desde minutos antes de que o intente. Pero o interesante do asunto é o proceso de como chega até alí (en plan Steve McQueen) e poder ver o salto en pantalla grande. Que movida! Seis tomas fixo do salto! Iso si que é implicarse na causa... Ver para crer.