Demasiado terríbel e recente

Até outubro de 2017, Harvey Weinstein era considerado un dos produtores máis poderosos do mundo. Sentíase impune, intocábel. O que non sospeitaba é que acabaría en prisión, condenado a máis de 20 anos de cadea, por violación e abusos sexuais. As responsábeis de sacar á luz unha verdade silenciada con cartos, medo e unhas leis que protexían o agresor foron Jodi Kantor e Megan Twohey, periodistas do New York Times que conseguiron os testemuños de decenas de mulleres para un artigo, valedor do Premio Pulitzer, que foi o xerme do movemento #metoo. Ao descuberto (She Said) / Maria Schrader / EUA / 2022 / 129 min. A coguionista da oscarizada Ida, Rebecca Lenkiewicz, adapta o libro escrito polas propias periodistas en 2019 e cuxos dereitos foron adquiridos pola produtora do filme antes sequera de ser publicado. O resultado entra na liga dos filmes sobre investigacións periodísticas, subxénero popularizado por Todos os homes do presidente, de Alan J. Pakula, filme de referencia do que bebe, e homenaxea, Ao descuberto. Podería compararse tamén con O escándalo, de Jay Roach, que destapaba os abusos sexuais sistémicos do presidente de Fox News, Roger Ailes. Á marxe do evidente paralelismo, na de Roach optouse por un minucioso traballo de maquillaxe e peiteado para transformar John Lithgow no magnate da Fox. En Ao descuberto decídese facer todo o contrario: non amosar a Weinstein. Un detalle que fai gañar enteiros a un filme que, doutro xeito, sería bastante rutineiro, máis aló do seu interese periodístico e revelador. Weinstein provocaba medo e noxo a partes iguais. E como se consegue transmitir o medo e o noxo por alguén sen mostralo? A alemá Maria Schrader dá na tecla durante todo o filme mais, sobre todo, en dúas escenas: a do testemuño por teléfono e na secuencia do hotel, na que só amosa as estancias e se escoita a voz real de Weinstein mentres non deixa de acosar unha muller. De maneira premeditada, en homenaxe a Kubrick, pero tamén para remarcar a sensación de arrepío, Schrader utiliza encadres e movementos de cámara que evocan inmediatamente o Hotel Overlook. Ao descuberto consegue manter o equilibrio entre investigación periodística e vida cotiá das personaxes principais. Dúas nais que non renuncian a súa carreira, con todo o que iso implica, e cuxa sororidade é determinante para acadar que as vítimas de Weinstein se decidisen a dar o paso. Algún que outro atallo de guión non embaza un filme enxeñoso, que amosa sen mostrar, reivindica desde a honestidade e revela unha realidade demasiado terríbel... e demasiado recente.