O carallo é dar sulfato

Secuela de Cuñados, un dos éxitos máis rotundos do cinema galego recente, un filme sen máis vontade que a de facer rir e que presentaba, sen pretendelo, as bases da “comedia á galega”. +Cuñados continúa con ese bo obxectivo. Cos cartos que conseguiron cos “triplos de Sabonis”, os tres cuñados tratan de pasar desapercibidos para non levantar sospeitas. Sabonis (Touriñán) montou un posto de polbo á feira ao tempo que trata de recuperar, sen éxito, o amor de Peque (María Vázquez); Eduardo (Miguel de Lira) axuda Cuca nos negocios da bodega; e Modesto (Fede Pérez) compra un todoterreo de contrabando. Todo precipítase cando Andreia (Ana Saltão), a namorada dun Viriato (Nuno Sá) que cumpre condena por culpa dos tres cuñados, morre na bodega mentres trata de recuperar o botín roubado. O filme comeza cun flash forward dos tres cuñados transportando o corpo da portuguesa, pero cáelles do todoterreo na ponte de Tui, no medio e medio da fronteira entre Galiza e Portugal. Unha casualidade que pon en xaque o incipiente amor entre Mati (Eva Fernández) e Diogo (Ivo Bastos), que deberán colaborar na investigación mentres o mozo intenta caer ben na familia. E todo isto en pleno Entroido ourensán. A presenza dun personaxe foráneo como Diogo dá pé para mostrar os costumes da terra xunto as etapas do Entroido en Ourense: polbo, licor café, peliqueiros, Xoves de Comadres... Tópicos un tanto metidos con calzador e cunha deriva que pode lembrar por momentos á saga 8 apelidos... Pero aquí o importante é botar unhas risas. Estamos moi acostumados a ter o cinema galego nun pedestal, triunfando en festivais de renome e levando premios a esgalla. +Cuñados non ten grandes interpretacións, tampouco destaca polo guión, nin pola dirección, nin pola montaxe, nin por unha gran fotografía que nos deixe pampos... Non, +Cuñados é un filme “do montón”, pero botas unhas risas... E diso se trata, amigas e amigos. Abonda xa de pelis excelentes e de novo cinema galego! A xente tamén quere ir ao cinema a divertirse e non só a flipar. Así que, a existencia dunha peli “do montón” como +Cuñados éche un boísimo sinal. Outro sinal de que imos polo bo camiño é que, como o filme precedente, está rodada en galego e dobrada ao castelán para a estrea fóra da Galiza. Algo que debería ser o normal desde que hai democracia, soa a insólito... unha singularidade. Ben por Portocabo por seguir apostando polo “normal”. Agardemos que o resto de produtoras galegas (e non galegas) tomen boa nota, que xa vai sendo hora.