Aventuras, amizade e misterio

Adaptación cinematográfica do primeiro volume da serie de novelas infantís e xuvenís escritas por Margit Auer e ilustradas por Nina Dulleck, publicadas desde 2013 até os nosos días. O colexio dos animais máxicos (Die Schule der magischen Tiere) / Gregor Schnitzler /Alemaña-Austria / 2021 / 93 min. O colexio dos animais máxicos céntrase na presentación da escola Winterstein, unha institución educativa alemá elixida pola mestra Mary Cornfield para introducir á rapazada os animais máxicos do zoo que rexenta o seu irmán Mortimer Morrison. Para comezar, aparece a tartaruga Henrietta e o raposo Rabbatt, que elixen respectivamente a Benni, un neno con poucas habilidades sociais que soña con ser pirata, e Ida, unha rubia que acaba de chegar á vila coa súa nai perruqueira. Aquí utilizan o manido recurso de "peixe fóra da auga", pero que tan ben acae neste tipo de historias. O mundo adulto está habitado por personaxes máis ben parvos. Só se salvan a nai da protagonista e a mestra. Podería ser, pero non é un tema onde as mulleres son as intelixentes e os homes os parvos, pois a presenza de dúas irmás que acoden o salón de peiteados, herdeiras dos Hernández e Fernández de Tintín, desbotan esta posibilidade... aínda que tamén podería ser a excepción que confirma a regra. A trama non é para tirar foguetes, mais cumpre á perfección o propósito para o que foi creada: espertar a imaxinación e entreter ao público máis pequeno da casa. Os personaxes son simpáticos e conta cunha protagonista de sempiterno sorriso que cae ben á primeira. Ademais contén uns moi logrados efectos visuais, unha fotografía luminosa e unha banda sonora de toques góticos con rexistros vocais que rememoran aos empregados por Danny Elfman na maioría das súas colaboracións con Tim Burton. O colexio dos animais máxicos recupera o espírito máxico, de fantasía e descubrimento de filmes como A bruxa novata ou Mary Poppins, con ecos de Harry Potter, O compás dourado, Pippi Mediaslongas ou, incluso, Toy Story, nunha historia de aventuras e amizade, con misterio por resolver de fondo, mentres a protagonista e os seus compañeiros tratan de lidar cos problemas propios da pre-puberdade. Por se o popurrí non fose suficiente, tamén hai cancións e bailes, malia que non se pode considerar un musical propiamente dito. En Alemaña estrean a segunda parte a finais deste mes, mais dubido moito que poidan adaptar os máis de dez volumes da saga de Margit Auer, cando menos co mesmo elenco de actrices e actores infantís... salvo que a idea sexa facer como con Harry Potter e non lles importe que a protagonista e os seus amigos se fagan grandes.