O acervo artístico da Fundación Penzol

A Fundación Penzol celebra os sesenta anos do seu nacemento situado como espazo referencial, cun arquivo e unha biblioteca ligados a todos os ámbitos da memoria documental do noso país. Por mor desta conmemoración, presenta unha mostra con algúns dos seus tesouros: escritos medievais en latín e en galego; primeiras edicións de libros de Rosalía e Curros ou manuscritos como o orixinal de Arredor de si de Otero Pedrayo. A exposición tamén focaliza a súa atención no patrimonio artístico dos seus fondos, todas pezas ligadas ao galeguismo cultural de que foi parte o fundador Fermín Penzol e ambiente onde as artes plásticas tiveron un papel relevante. Daquela, podemos contemplar varias obras xuvenís de Castelao, traballos ben característicos da súa primeira etapa prenacionalista onde que domina a anécdota e o influxo da planimetría modernista. Outra destacada obra é un deseño do arquitecto Manuel Gómez Román. Trátase do alzado dun edificio para o Seminario de Estudos Galegos, realizado co seu característico estilo historicista e neobarroco, que ten a singularidade de ser feito na década dos corenta, cando xa o Seminario fora destruído polo franquismo, porén, o autor, con este xesto, reivindicaba a pervivencia dos ideais do galeguismo da posguerra e a memoria do proxecto cultural nacional. A memoria deste momento tamén ten unha destacada presenza na mostra cos carteis do Estatuto de Autonomía de 1936, realizados por Castelao e Luís Seoane. O primeiro representando un home vestido de etiqueta muxindo nunha vaca á que alimenta unha labrega, acompañada dun texto en que se le "Para que remate esta vergonza, vota o Estatuto", unha obra que posúe a claridade, o sintetismo e o humor que facían que a idea autonomista entrase graficamente polos ollos dos espectadores. O cartel de Seoane, se callar de maior valor estético, representa un polbo que ten prendida unha figura humana que semella un boneco de trapo en mans do monstro opresor da nación e do pobo. O estilo de Seoane é moi próximo ás augadas que conservamos del deste período, neste caso explicitamente ao servizo da propaganda pro Estatuto. De datas posteriores destacan unha das máscaras orixinais d'Os vellos non deben de namorarse de Castealo e os carteis das primeiras celebracións do Día das Letras Galegas realizados por Xohán Ledo, habitual ilustrador dos libros da editorial Galaxia desde os anos cincuenta. Finalmente, é de salientar unha das obras de maior calidade expostas: o Retrato de Xaime Isla de Carlos Maside, óleo que entendemos entre o mellor da retratística galega do seu tempo. En resumo, unha mostra que permite coñecer a importancia do acervo dunha biblioteca depositaria da nosa memoria que, como se afirma na documentación expositiva, constitúe unha auténtica Biblioteca Nacional de Galicia.