Interior con figuras

Os praceres da porta Os reis non tocan as portas. Non coñecen esta dita: empuxar ante si con suavidade ou rudeza un destes grandes taboleiros familiares, voltarse cara a el para poñelo de novo no seu sitio -ter nas súas mans unha porta. A dita de empuñar polo ventre, polo seu nó de porcelana, un destes altos obstáculos dunha peza; ese corpo a corpo rápido polo que se retén un intre o paso, os ollos ábrense e o corpo enteiro adáptase á súa nova habitación. Cunha man amigábel aínda a retén, antes de empuxala decididamente cara atrás e fecharse -o que o clic do resorte, potente pero ben lubricado, gratamente lle asegura.* Francis Ponge Le Parti pris des choses. Paris, Gallimard,1942. Bet Casa, lugar, habitación, morada: comeza así a escura narración dos tempos: para que algo teña duración, fulguración, presenza: casa, lugar, habitación, memoria: faise man o cóncavo e centro a extensión: sobre as augas: ven sobre as augas: dálles nomes: para que o que non está estea, se fixe e sexa estar, estancia, corpo: o hálito fecunda o humus: espertan, coma de seu, as formas: eu recoñezo ás apalpadas a miña morada.* José Ángel Valente Tres lecciones de tinieblas. Barcelona, La Gaya Ciencia, 1980. *BET letra que ten no alfabeto hebreo o valor dous e significa casa. É a letra inicial da narración bíblica: "Bereshit bara Elohim". As "Leccións de Tebras" cántanse desde a Idade Media pola Semana Santa *Tradución propia Éter A lus caíu da fiestra co enorme mar de plumas da alborada para anunciar que todo amor é inútil mentres pinga con ritmo salvaxe a cortina xeada do teu odio. Lois Pereiro Obra completa. Xunta da Galiza / Libros del Silencio, 2011.