Explorar a rúa global

Un escape nestes meses de tanto interior é percorrer virtualmente as nosas cidades ou vilas mediante unha coñecida e abraiante aplicación, Google Earth, que emprega a xeolocalización vía satélite e é desenvolvida de forma colectiva por parte da empresa e o seu negocio parello, gobernos e cidadáns. Esta potente ferramenta "de balde" permite a aproximación aos lugares desde unha vista de paxaro a 45º, que simula unha maqueta realista que pon en directa relación a horizontal da topografía existente coa vertical do construído ou vexetal. Tamén podemos descender ao nivel da rúa e entón empregar Street View, que é unha representación virtual panorámica da contorna próxima. As primeiras imaxes desta tecnoloxía en Europa foron as do Tour de Francia, cuxa realización en directo sería un posíbel antecedente con vistas aéreas nos helicópteros e desde as calzadas nas motos. Hoxe, unha de cada cinco consultas ao buscador é unha localización. Google, que significa dez elevado a dez, leva fotografados a altura da rúa desde 2008 uns 16 millóns de quilómetros en milleiros de cidades, é dicir, 400 voltas aos 40.000 quilómetros de circunferencia do planeta ou a distancia que alguén podería percorrer camiñando en xornadas de 8 horas durante 1.000 anos. O punto de vista sorprende porque é imposíbel hoxe. Cadra coa zona central da rúa, privilexio actual do vehículo privado agás excepción peonil. A altura elixida é de 290 centímetros, coma "en ombreiros de xigantes" concordando coa expresión da calidade colectiva do avance científico. O que foi capturado desde vehículos a gran velocidade como panorámica total 360º e millóns de imaxes de alta resolución pode ser observado desde calquera dispositivo de forma sinxela e con gran acougo, silencio e nitidez. Estas dilixentes máquinas todo o rexistran pero nada ven. Cada instantánea da navegación é un silencio conxelado ao que nos incorporamos sen ser vistos e onde todo o mundo aparece natural ao non saber que está a ser retratado. En función da nosa curiosidade –"porque son do tamanho do que vejo"– podemos atopar ou perdernos cun clic entre centos de rúas da outra punta do planeta, anticiparnos a unha hipotética viaxe inminente, relembrar calquera experiencia propia, como o percorrido que fariamos desde a casa ao colexio, sen exaxerar, unhas 10.000 veces, ou voltar cantas veces queiramos a onde xamais fomos. O rexistro realízase en moitas ocasións de forma anual, o que permite ademais analizar o grao de progresiva transformación da vexetación, a urbanización ou a edificación, así como as múltiples actividades de cada poboación. É unha marabilla descubrir como tamén nesta infinita rúa global "o máis profundo é a pel" do espazo entre as casas.