De Santa Mariña a Camelle

Comezamos no porto de Santa Mariña, ao abrigo do cabo Veo e a punta do Capelo; un punto no que contrastan as augas calmas do peirao e o bater das ondas nas rochas vermellas, puídas e húmidas que brillan ao sol do inverno. Pasada a punta do Capelo, entramos na enseada das Cabanas cun fondo de augas tranquilas e coído. Por el collemos o camiño dos Faros e comezamos a gañar altura cara á Pedra do Sal. Ao dobrar a punta abránguese máis espazo e medra o número de seos con coídos e puntas que resisten. Paraxe: Costa da Morte | Concello: Camariñas | Dificultade: Media | Percorrido: 8 quilómetros (ou 10 quilómetros até Sabadelle) Baixamos cara ao seo dos Boliños e imos mudando o punto de vista sobre a Ínsua das Insuelas e a súa contorna, descubrindo formas creadas pola erosión nas rochas. Por diante do seo temos outra subida para superar unha nova punta, a do Cabalo, e descubrir detrás o seo do Pelouro —varios coídos e, mar dentro, os illotes da Ínsua e da Negra— antes de baixar á punta Xunqueira, detrás da que se acolle o primeiro areal do percorrido e un dos abrigos das embarcacións da xente de Arou, a area das Lobeiras. A punta das Lobeiras, que se atopa a continuación, é un obstáculo difícil e o camiño apártase do mar para subir a un miradoiro desde o que temos unhas fermosas panorámicas do camiño percorrido e do que resta: o seo que acolle Arou, entre a punta das Lobeiras e a Percebeira. Do miradoiro volvemos á beira pola Cercada, a enseada de Xan Ferreiro, o petón da Furaqueira e a praia da Braña do Lazo, onde desauga o rego do Lazo, para chegar a outro miradoiro na entrada da localidade. Desde este arrinca un paseo acondicionado que percorre a fachada litoral de Arou. Ao seu fin podemos seguir pola beira, pasando pola punta do Curro, cun pequeno abrigo e un coído, e por un carreiro saímos ao pé do espigón que garda o porto, ou atallar indo até a estrada que vai ao porto e a Camelle. Desde o porto de Arou hai que seguir pola estrada até o alto, onde, pasada a curva á dereita, xa podemos desviarnos á punta Percebeira, que está unida á terra por un curto istmo de coios, e seguir polo seo da Fontiña e o coído dos Xurelos até a punta do Boi para saír ao pé da casa de Man e do peirao de Camelle. Alí temos un longo tramo litoral acondicionado desde o porto até o fondo da enseada, mentres imos vendo, do outro lado, a punta Falsa, o Portiño,... —sitios atuídos por unha mesta matogueira. Seguimos pola beira da estradiña que nos leva ao coído de Sabadelle, no fondo da enseada. Se queremos ver o que deixamos atrás, podemos ir desde o coial até o amplo seo da Gandriña que acolle outro longo coído. No coído de Sabadelle desemboca o rego de Sabadelle, que aínda que non se ve si que se escoita correr por debaixo dos coios, marcando o límite entre os concellos de Camariñas e Vimianzo.