O Monte Lourido

Porén, segue a ser un lugar atractivo mesmo desde o punto de vista natural, coa foz que forma o río na súa desembocadura e que, neste caso no inverno, congrega ducias de especies de aves, aparentemente alleas ao balbordo do tráfico de arredor. Paraxe: Ría de Vigo | Concello: Nigrán | Percorrido: 3 quilómetros ida e volta ou 2 circular | Dificultade: Baixa En San Pedro, pechando a Foz e bicando xa o mar, atópase o Monte Lourido, un pequeno outeiro ateigado de chalés e de vexetación alóctona —eucaliptos e acacias. Pero isto non é abondo para disuadir a ninguén de gozar dun breve, cómodo e belo paseo a rentes do mar, con vistas a unha paisaxe cambiante e agradábel. Unha estradiña de pouco máis dun quilómetro bordea este monte con forma de península que se adianta no mar, o cal nos ha permitir facer o camiño a pé. O percorrido parte do aparcadoiro que hai ao sur de Area Loura, grande areal que se estende no outro sentido até Panxón e Monteferro, cuxa cor dourada da area se ve reflectida no topónimo de xeito evidente. De aí imos á dereita pola estrada a carón do campo de fútbol, sen gañar altura, arrodeando o Monte Lourido, que segue a manter no seu nome tamén claras referencias á rechamante tonalidade da area. Estamos no medio da baía de Baiona e a ollada pérdese nas Cíes ao lonxe, ou nas máis achegadas illas Estelas e a resta de pedras e farallóns que procuran o horizonte do mar aberto. Imos virando e ao pouco xa temos diante Baiona e o Monte do Boi coa súa fortaleza, onde decote bate o mar, en contraste coas abrigadas augas de Monte Lourido e o seu illote da Pedra da Garza. Máis adiante preséntase a barra de area da Ladeira, que protexe a foz do Miñor, fermosa e salvaxemente agredida cun acampamento ilegal, e onde as ondas morren mansas. Chegados a un cruzamento. De collermos á dereita podemos abeirarnos á Foz na parte da Boca do Río para logo dar volta e regresar polo mesmo camiño, do que teremos outra perspectiva. De acurtar pola esquerda damos co punto de partida polas urbanizacións da zona. O Monte Lourido é unha illa xeolóxica no medio da base granítica das terras da contorna. Ou, máis ben, é a continuidade da estreita banda de xistos e paraneises que desde Monteferro segue logo cara ao Rosal. Isto dá un engadido interese a este monte, xa que con mar baixa podemos ollar as rochas dispostas en bandas paralelas de norte a sur e, de haber preamar, quizais poidamos gozar da auga bufando e salpicando ao encaixarse nunha rocha e saír por un buraco na zona do Funcón.