A Lagoa de Serpe, nas alturas de Trevinca

O Macizo de Trevinca, formado por cinco serras (Eixe, Mina, Cabreira, Calva e Segundeira) que conflúen no cume máis alto da Galiza (2.127 metros), é un espazo que combina alta montaña con algúns vales de ríos nos que se dan condicións climáticas que propician a aparición dunha gran diversidade de ecosistemas (fragas, brañas, monte baixo...), e cun grande interese xeolóxico, pola variedade de rochas (lousas, gneis ollo de sapo...) e de formas xeolóxicas, entre as que destacan as pegadas glaciarias. Paraxe: Trevinca / Concello: A Veiga / Percorrido: 15 quilómetros (ida e volta) / Dificultade: Alta Os cumes destas serras estiveron cubertos por un glaciar de plataforma que ocupaba máis de 10.000 hectáreas. As linguas que partían deste glaciar labraron vales en U, actualmente ocupados polos cursos altos dos ríos. Ao desapareceren os glaciares nos seus circos ou nas áreas fechadas polas morenas terminais formáronse lagoas como as de Ocelo, A Serpe e Sextil Alto. Ao encanto natural da lagoa da Serpe xúntase a curiosidade etnográfica. Conta unha lenda que na lagoa vive unha enorme serpe que nas noites de lúa chea e, maiormente, no amencer do día de San Xoán, convértese nunha fermosa moza que desde unha rocha a carón da auga pide aos mozos que pasan por alí que a desencanten. Para iso hai que achegarse á lagoa de mañá cedo, e cando a serpe se achega á beira coa boca aberta hai que cuspirlle dentro, só deste modo se desfai o encantamento para poder casar con ela e conseguir riquezas. Din que o tentou hai moitos anos un rapaz de Xares, pero fracasou ao tomarlle medo á serpe e fuxir. Outra versión di que un mozo da Ponte fíxoo ben e casou coa moza que desde aquela non volveu aparecer pola lagoa. Tamén di a xente que a lagoa da Serpe é moi perigosa; quen bebe daquela auga morre, e se te metes dentro dela non hai maneira de saír. Para facer a ruta achegámonos á Ponte desde A Veiga, cruzamos o lugar e o río Xares e seguimos o camiño que leva ao Fial (indicado). Podemos desviarnos polo sendeiro balizado, un pouco máis curto, pero con máis pendentes e case impracticábel, ou seguir a pista que chega ao cume. Logo, para baixar a ela hai unha forte pendente de aproximadamente 700 metros. Alongando a volta en pouco máis dun quilómetro pódese converter nunha ruta circular que pasa pola lagoa de Ocelo ou facer travesía até Porto de Seabra, polo val do Bibei.