De Sanxenxo a Areas

Sanxenxo é moi coñecido por ser un destino turístico con grande afluencia desde hai moito tempo, mais á vez que acolle multitude de infraestruturas (peiraos, paseos, aparcadoiros) e construcións de tipo privado, conserva amplas zonas de enorme valor ambiental e cunha importante biodiversidade. O litoral dá para varias camiñadas nas que se pode gozar da paisaxe, da presenza do mar, ou da observación de especies de interese nos ecosistemas mariños e terrestres. Paraxe: Ría de Pontevedra / Concello: Sanxenxo / Percorrido: 7 quilómetros (ida e volta) / Dificultade: Baixa Aproveitamos unha boa marea baixa para achegarnos a Sanxenxo e poder percorrer o litoral menos coñecido e menos visitado da súa contorna, para visitar praias urbanas, sen apenas acceso ou pouco sinalizadas, comestas polos edificios até máis alá da liña da marea, e zonas rochosas nas que valos de varios metros de altura, que se asentan en pedras que cobre o mar, sosteñen recheos de xardíns privados. Un paseo por un espazo en gran parte privatizado e irrecuperábel para o uso público. O percorrido hai que facelo coa marea baixa para poder pasar dunha praia á outra rodeando os saíntes rochosos sen necesidade de ter que andar a baixar ás praias desde a estrada e volver a subir a ela cada pouco. Comezamos no porto deportivo e camiñamos polo paseo voado sobre a praia dos Barcos para chegar ao areal de Panadeiras con pouco acceso público e varios privados polos que está prohibido o paso, cruzando un pequeno xardín, público, pasamos á praia de Lavapanos, nas mesmas condicións que a anterior, e rodeando a punta Estuados á da Carabuxeira. No remate desta praia podemos decidir se subir á estrada para pasar polo miradoiro de Palacios ou se dobrar o saínte rochoso para acceder a un pequeno areal desde o que se pasa á praia de Barreiros. Rodeando a punta de Barreiros chegamos á praia de Nanín, que está ao pé da estrada mais ten un acceso escaso e é case imposíbel aparcar preto. Da praia de Nanín, rodeando a punta de Sartaxes, pasamos á de Areas, a máis grande e máis natural, que aínda conserva parte do seu sistema dunar, para chegar ao illote de Areas e ao miradoiro de punta Festiñanzo, onde rematamos completando un traxecto de case 4 km nun par de horas. A volta pola beira da estrada é máis doada e máis rápida, son 3,5 km e fanse, sen apurar moito, en menos que na metade do tempo. Ir máis alá da punta Festiñanzo non é doado nin aconsellábel porque a verticalidade das rochas fai moi difícil seguir por elas e a pendente do bosque, descoidado, tampouco facilita as cousas. O acceso aos pequenos areais que hai de aquí en diante está sinalizado desde a estrada, mais hai que facelo por estradiñas estreitas e sen sitio para deixar o coche.