De Chanteiro a Ares

Comezamos ao pé da ermida de Chanteiro, desde onde temos a opción (3 quilómetros ida e volta) de achegármonos á punta Segaño con vistas da boca da ría de Ferrol. Após pasarmos a praia de Chanteiro enfiamos por un carreiro que vai gañando altura até levarnos á pista moi preto da punta Coitelada. Seguimos á dereita para dobrar a punta e no remate do camiño temos un carreiro que vai subindo e baixando, por enriba da liña dos cantís, para achegarse á enseada do Areoso e logo meterse ao interior até enlazar nunha pista en Sobre da Area. Paraxe: Ría de Ares-Betanzos | Concello: Ares | Dificultade: Media | Percorrido: 15 ou 17 quilómetros (lineal) Collemos á dereita e entramos no asfalto para deixalo na primeira curva, desviándonos outra vez á dereita por unha pista de terra que nos leva á punta Avarenta, desde onde subimos pola estrada da EDAR e collemos o segundo cruzamento á dereita. Pasadas as casas, sae do camiño outro á dereita, que ten un sinal de vía cortada e nos leva por un tramo arborado lonxe do mar, pero o máis preto del que se pode, ao longo dun quilómetro aproximadamente, até un punto no que sae outro camiño á dereita que tamén ten o sinal de vía cortada, polo que baixamos até onde remata para achegarnos á punta Insuela. Nela atópase o castro de Santa Mariña e a cova dos Mouros. O camiño segue para achegarse á punta do Boi, á que se accede por un carreiro. Para o seguinte punto de interese do percorrido, a punta Augamexa, collemos como referencia o sitio no que o camiño cruza un regueiro e despois de pasalo baixamos pola beira até o cantil, desde onde se pode ver a fervenza que forma a caída ao mar do regueiro. Volvemos ao camiño e continuamos transitando sempre polos espazos e carreiros máis achegados ao mar. Cando chegamos a unha pista que baixa, collemos por ela. Rematará nunha pontella de madeira debaixo da que pasa outro regatiño, que tamén cae en fervenza, pero que non é doado de ver. Na estrada imos á dereita para deixala un cento de metros máis adiante e achegarnos á praia da Barrosa. Desde aquí continuamos pola beira do cantil para percorrer un tramo de pequenos seos que acollen, entre puntas e saíntes, praias ás que se pode baixar por longas escaleiras. Na punta de Centeás o sendeiro sepárase da costa para saír á estrada, que podemos coller cara á dereita para pasar pola punta do Castelo, imposíbel de ver nin de achegarse alí porque o cobre todo o mato, ou á esquerda e logo o primeiro desvío á dereita, para pasada unha curva, chegar á escaleira que permite baixar ao paseo do porto, á praia e á vila de Ares, onde rematamos.