Cousas destes días

Tamén son ocasións nas que se fan máis evidentes as vantaxes que temos os que vivimos nunha contorna entre rural e urbana. Paraxe: O que a fase do estado de alarma permita / Concello: Cada un no seu / Dificultade: Baixa Aínda que todos e todas temos, en maior ou menor medida, a posibilidade de aproveitar as saídas, mellor se o facemos cedo e se o tempo é bo, para camiñarmos mergullados nun coro de imaxes e sons, para poder ver como a forza da primavera fixo xurdir vida nos lugares máis insospeitados, para descubrir ou redescubrir os sons esquecidos ou as voces case non recordadas, e para confirmar a cantidade, variedade e diversidade de aves que se fan sentir ás primeiras horas da mañá. No noso espazo, as rúas non son ringleiras continuas de casas, aínda que case. Mais cada pouco vense interrompidas por un valado do que sobresaen as polas dunha planta ornamental ou dunha árbore en flor ou cos froitos en desenvolvemento, e detrás descubrimos, case sempre, unhas ringleiras ou pequenos cadros de pobolos variados, que mudan coas estacións, criados co agarimo de quen por gusto, por oficio ou por afección lle dedica o seu tempo, e en canto deixamos atrás as rúas, fóra, máis alá das casas, logo camiñamos entre as leiras. Monotonía de monocultivo de viña con algúns cadros de horta, entre as que hai cerrados vellos, beirais e espazos sen coidar nos que medran, ventureiras, con toda a forza que proporcionan as condicións do ambiente e a súa adaptabilidade, as plantas proscritas, as plantas que rompen a uniformidade, as que manteñen a diversidade, as que sen axuda de ninguén conservan a identidade ambiental do territorio ao tempo que serven de despensa, refuxio e protección a moitos pequenos animais, polo que traballan como elementos chave da biodiversidade. Un dos nosos percorridos habituais, uns catro quilómetros que se poden facer nuns corenta e poucos minutos a bo paso, vaise ás veces a máis dunha hora se nos deixamos levar, e non fai falla pórlle moito entusiasmo, polas cousas que imos vendo ou polos sons que escoitamos. Querer ver un detalle, unha planta, un becho, unha flor, ou tentar descubrir ao emisor dun son coñecido ou descoñecido, rompe calquera ritmo de marcha, pero enche outros furados; a calidade do exercicio físico reséntese, mais pola contra melloramos o exercicio intelectual cognitivo, memorístico e afectivo emocional, que se enriquecen co que aprendemos, recoñecemos, recordamos... ao tempo que nos serve para viaxar a outros tempos e a outros espazos.