A costa de Oia

O concello de Oia está situado na costa atlántica do suroeste de Galiza no chamado Arco Miniano-duriense. O litoral é unha liña case recta de costa rochosa exposta, enfrontada ao Atlántico, duns 17 km de lonxitude, aparentemente uniforme e monótono. Unha uniformidade e monotonía que desaparece ao percorrela camiñando xa que imos descubrindo pequenos seos, longos coídos, areais minúsculos e pedras comestas polo sal ou puídas pola auga que sorprenden polas súas formas, o seu tamaño ou o protagonismo que acadan na súa pelexa coas ondas (algúns días máis animadas polo vento ou o mar de fondo). Paraxe: Baixo Miño / Concello: Oia / Percorrido: 18 km (lineal) / Dificultade: Baixa Comezamos o percorrido xusto debaixo do faro de cabo Silleiro, na punta das Negras, e camiñamos cara ao sur, ao pouco chegamos ao seo do Tato e, seguindo pola estrada atopamos, no alto, un desvío á punta Centinela desde onde temos boas panorámicas do tramo percorrido. Desde aí podemos volver á estrada ou seguir cara abaixo e adiante polo coído ata atopar un camiño bastante esquecido que nos devolve á vía principal un pouco máis adiante. Seguindo pola beira da estrada logo atopamos unha zona de aparcadoiro e despois de pasala un cruce polo que temos que baixar para achegarnos á Pedra Rubia unha masa rochosa de cor vermella que merece unha visita. Volvemos á estrada polo camiño de ida e xa nos atopamos á altura do parque de campismo do Muíño por debaixo do que se atopa un dos poucos areais de todo o percorrido, para velo temos que deixar a estrada e seguir dereito para poder baixar a el pasado o recinto do parque, desde onde vemos tamén o con Cagado e o seu seo. Incorporámonos á estrada para deixala ao pouco e seguir camiñando preto do mar só un anaco para ir saír de novo a ela no porto de Mougás. Logo pasaremos ao pé do porto de Sanín e pouco despois pola desembocadura do rego de Viladesuso no Serrallo. Máis adiante, a altura dos hoteis temos unha rúa que nos leva ao pé dun coído recollido nun pequeno seo, e preto, a praia da Chocolateira. Na seguinte curva temos a punta Orelluda e os seus dous illotes nos que escachan con forza as ondas, e o desvío para achegarse a ela. Volvendo á estrada collemos o primeiro desvío polo camiño Portugués que nos leva preto da costa ata o mosteiro, a praia e o porto de Oia. Cruzamos a localidade pola rúa máis achegada ao mar, que non vai pola beira, e no punto onde remata a liña das casas, fixándonos, temos un carreiro que baixa ao abrigo do Redondeliño e máis adiante un camiño que nos leva ao Redondelo, outro abrigo máis grande. Pouco despois volvemos saír á estrada pola que seguimos ata outra zona de aparcamento desde a que temos debaixo o porto da Fonte das Mañas e un camiño para seguir por fóra da estrada 1 km. Cando chegamos a outra área de aparcadoiro temos en fronte a pena Agoeira á que podemos achegarnos desde o cruce que hai máis adiante. De volta na estrada atopamos outro desvío polo que camiñamos os últimos metros no concello de Oia que remata no punto no que o camiño volve á estrada. Desde a punta Orelluda a estrada vai gañando altura, o terreo é máis encosto os desniveis son máis grandes e é máis difícil atopar camiños preto do mar, só algunha baixada puntual se hai edificacións preto.