Subida ao Montouto, miradoiro da Paradanta

Entre a Cañiza e Covelo e case á mesma distancia dos núcleos principais, uns 8,5 km, atópase este cume polo que tamén pasa a divisoria entre os concellos. Un lugar para facer unha camiñada curta, doada, un traxecto en subida, dos 790 aos case 950 m, que se pode facer a pé ou en bicicleta, para achegarnos a un fermoso punto panorámico con vistas de 360º, desde onde vemos, cara ao leste, a serra do Faro de Avión e o val do río Deva, que vai ao Miño; ao sur os montes da Paradanta, e as serras do norte de Portugal; polo oeste os vales dos afluentes do Tea, as serras do Galleiro e os montes do Galiñeiro; e cara ao norte, as serras do Suído, o Cando e a Castrelada. Paraxe: A Paradanta / Concello: A Cañiza, Covelo / Percorrido: 5 km (ida e volta) / Dificultade: Baixa Un cume cuberto de mato de toxo e breixos entre os que medran outras especies que agora pasan desapercibidas pola falta das flores, aínda que sempre podemos gozar das propias desta tempada, que locen entre a herba dos ocos do mato e nas beiras dos camiños, lugares dos que saen, sorprendidos, os paxaros dos espazos abertos –lavercas e picas-, algúns chegados de terras afastadas para pasaren o inverno. Saímos da Cañiza pola estrada N 120 en dirección a Covelo e Ponteareas e a uns 8,5 km, en canto pasamos o indicador de alto da Fontefría 790 m -que se atopa na linde entre os concellos da Cañiza e O Covelo-, ao pouco de comezarmos a baixar unha pequena recta, na que as parcelas de monte están valadas con malla metálica, vemos, á esquerda da estrada, unha pista pechada por unha cancela (que é onde comezamos a camiñada), e, á dereita, un pequeno espazo na berma para deixar o coche. O coche tamén podemos deixalo na pista por dentro da cancela ou levalo ata o cume e camiñar logo por alí e pola contorna. Para facer a ruta deixamos o coche abaixo e botamos a andar pola pista que, sen desvíos, nos leva ao cume, deixamos á dereita unha plantación de piñeiros rubios de bo porte e á esquerda piñeiros de outras especies –bravo, ou do país, e de Monterrei, ou de repoboación- doados de distinguir polo tamaño, a cor e a textura das súas follas. En canto saímos da zona dos piñeiros, temos á esquerda a serra do Faro de Avión e se nos achegamos á beira, o val do río Deva e A Cañiza. Xa preto do cume descubrimos as serras do sur e cando chegamos ao pé da torre de vixilancia de incendios as panorámicas cara ao norte e o oeste, o vértice xeodésico e as cruces. Camiñando logo en busca doutros puntos de interese, e seguindo informacións previas adquiridas en consultas de mapas, textos e páxinas web, podemos descubrir outros detalles nas rochas que coroan os cumes, a curiosa forma circular da lagoa,"cráter"? E as tres mámoas da súa contorna.