Partido Galeguista

Membros da Executivo nacional participaron en actos públicos de homenaxe, encontros coa emigración galega  e reunións de carácter puramente político.

O Partido Galeguista invita a xuntar todas as entidades, asociacións e forzas políticas ou sindicais que se sintan próximas ao maxisterio exemplar do rianxeiro.

Xoán Vicente Viqueira, Eloy Luis André, Manuel Díaz Rozas, Antonio Iglesias Vilarelle, Manuel Filgueira González, Cándido Lozano Zuza e Ana María Pardo Múgica foron os pioneiros da psicoloxía na Galiza durante a primeira metade do século XX. Desde finais de 2023 teñen o recoñecemento oficial da facultade de Psicoloxía da USC, onde os seus retratos xa ocupan un lugar destacado de forma permanente.

O día de Noiteboa de 1936 era asasinado o dirixente nacionalista de Bueu, Ricardo Gómez Buceta (Pontevedra 1898, Bueu 1936). O seu cadáver segue perdido e a memoria é o único cemiterio onde pode descansar.

Representantes de entidades da Galiza en América mantiveron esta segunda feira un encontro en Rianxo.

Un documental musical honrará a memoria do poeta.

Xoán Carlos Domínguez Alberte é profesor de ensino público e escritor.

A Coruña tamén reneu tributo a Alexandre Bóveda esta quinta feira.

"O que verdadeiramente lle convén a Galicia é a autonomía total no orde económico e fiscal". Alexandre Bóveda.

Ana Pontón afirma na homenaxe que o BNG é “o Partido Galeguista actual”.

O BNG celebrou este 6 de decembro en Pontevedra un acto de homenaxe e conmemoración do 90 aniversario da fundación do Partido Galeguista, nacemento do nacionalismo político organizado.

No ano 2015, a cantautora María Xosé Silvar 'Sés' publicou o seu disco Tronzar os valos. Nun dos versos do sinxelo homónimo, a artista di "para tronzar os valos/das rúas prohibidas". O Partido Galeguista, o que conseguiu para a Galiza o primeiro estatuto de autonomía, tamén tentou tronzar un valos históricos que cercan o noso país: os de conseguir o dereito 
a sermos nós, os galegos, os que escollésemos o noso destino como nación.

Non esquezas procurar o semanario que estará nos puntos de venda habituais o sábado e que analiza o percorrido do Partido Galeguista e reflexiona sobre a traxectoria multidisciplinar do creador Fernando Blanco.

Sempre intuín que Bello Piñeiro, quen mesmo bébedo seguía sendo don Felipe, non era só un excelente pintor. Hoxe sei que virtudes e defectos de Felipe Bello agacharon a súa personalidade polifacética, inmensa e variada cultura, notábel capacidade organizativa e o que veño tratar aquí, o seu activismo e sentimento galeguista sempre presente, recollendo pictoricamente as paisaxes da Galiza, e nese afán persistiu até a súa morte: "Amando ó meu país escoito a voz da sangre e pinto polo seu mandato. Eu nunca estiven equivocado no meu amor á terra". (Bello Piñeiro, 1951).

Poeta de combate. Tradutor. Peza imprescindíbel en proxectos culturais do exilio mexicano como as revistas Saudade e Vieiros. Secretario de Propaganda do Partido Galeguista en Barcelona, ao tempo que, como tenente do Exército republicano, organizaba a evacuación de galegos da batalla do Ebro. Colaborador de Galeuzca, do Consello da Galiza ou doutros proxectos que quedaron polo camiño, como a revitalización do Partido Galeguista na Transición. Son algúns dos méritos de Florencio Delgado Gurriarán, de quen falamos co seu principal biógrafo, Ricardo Gurriarán.   

Considera que a figura de Casal xustifica por si soa un ano de celebracións en tanto que figura senlleira e fundamental para comprender o enorme avance da lingua e das letras galegas no primeiro terzo do século XX.