María Casares

Diversidade de opinións sobre o nome que debería adoptar o maior teatro da cidade.

Os espectáculos ‘Ás oito da tarde, cando morren as nais’, do Centro Dramático Galego (CDG), e ‘As que limpan’, de A Panadaría, acaparan nove finalistas cada un.

A UDC edita en galego o libro da profesora francesa Béatrix Dussane.

Os Premios María Casares pasarán de entregar 14 galardóns a 16 ao recoñecer a AAAG dous novos apartados.

A AC Alexandre Bóveda organiza unha montaxe teatral sobre a vida da artista coruñesa.

Casares enmarca un dos roles máis completos e ricos en matices da súa lacónica carreira cinematográfica. Enigmática, elegante, severa e sistemática no seu traballo, pero tamén sensíbel, de mirada felina e moi humana na procura do amor.

María Lopo (Vigo, 1967) é unha desas persoas que acurtan a distancia entre as culturas. Tradutora do bretón, así como artífice dunha serie de artigos e iniciativas para o coñecemento mutuo deste país e a Galiza, tamén destacou na tradución de textos en francés ao galego. Porén, pode que nos últimos anos sexa máis coñecida como investigadora e divulgadora da figura de María Casares, da que editou a correspondencia Cartas no exilio (Baía Ensaio, 2008) e o ensaio O tempo das mareas. María Casares e Galicia (CCG, 2016, con reedición actualizada este ano), así como a nova versión, con prólogo e notas, de Residente privilegiada (Renacimiento, 2022), tradución española das memorias da actriz, que estaban esgotadas das librarías. Dedicou tamén a esta figura a obra teatral O meu nome é María Casares (Ediciós do Castro, 2007) e este ano, centenario do seu nacemento, comisariou a exposición 'María Casares, actriz Océano', que pode verse até o 25 de xullo no Quiosco Alfonso da cidade da Coruña.

Arancha Estévez, xornalista e escritora, é a autora da primeira biografía de María Casares que se escribiu na Galiza, xa hai 23 anos. Agora, Aira Editorial publica unha edición revisada aproveitando o centenario da actriz, María Casares: a célebre refuxiada, a descoñecida. O libro é unha espléndida ocasión de facer un balance sobre o que sabemos e o que seguimos a ignorar sobre unha actriz galega que se transformou nunha das principais figuras do teatro europeo do século XX, e para albiscar cal é o camiño que debemos seguir para manter viva a súa memoria.

O Salón Teatro de Compostela acollerá, desde esta quinta feira e até o 29 de maio, a coprodución do Centro Dramático Galego que homenaxea á acriz María Casares no centenario do seu nacemento.

Sabes quen foi María Casares? Oíches algunha vez falar dunha nena da Coruña que parte para o exilio francés en 1936, a piques de facer os catorce, e que, cinco anos despois, triunfa nos teatros parisienses? A mesma que celebrou os cincuenta anos nas táboas en 1992 considerada un monstro da interpretación? E que o titular dun dos máis importantes xornais franceses no día seguinte da súa morte, en novembro de 1996, rezaba “O teatro morreu”? Unha muller única, refuxiada e triunfadora, gran tráxica ao mesmo tempo que rupturista e arriscada, adicta ao traballo, aos procesos interpretativos e aos momentos irrepetibles do teatro. Tamén, protagonista dalgúns dos títulos referenciais do cinema francés. Non volveu a Galicia, non, pero María Casares fai 100 anos e non se nos ocorre mellor maneira de celebralo que falar dela.

Unha das razóns polas que talvez non regresou á Coruña foi seguramente polo temor a que despois de tantos anos e de todo o que aconteceu tras o verán do 36, a súa cidade non fose a que ela tiña na súa memoria. Mais endexamais quebrou o seu amor e a súa fidelidade a Galiza.

María Casares é, sen dúbida, unha das grandes actrices do século XX, unha muller cuxa biografía se elevou á categoría do mito. Agora, unha iniciativa pide cambiar a denominación do Teatro Colón para que ostente o seu nome, como homenaxe dunha cidade e dun país que sempre tivo presentes. 

O ano 2022 marca o centenario do nacemento de María Casares, unha das grandes actrices do teatro do século XX. Casares, que xa se converteu en mito e símbolo do teatro galego, será recordada durante todo o ano en diversas actividades que comezan agora a súa andaina cun ciclo de conferencias e unha exposición. 

'María Casares. Do exilio ao escenario', é a primeira das propostas da programación especial que a Xunta da Galiza, en colaboración con distintas entidades nacionais e internacionais.

O novo número do semanario -que poderás atopar este sábado en quiosques, outros puntos de venda habituais e na nosa loxa en liña-  afonda no centenario da actriz María Casares.

Nos albores do século XX, no seo dunha reputada familia burguesa, naceu un 21 de novembro María Victoria Casares Pérez, co tempo afamada actriz, da que tanto a Galiza como Francia conmemoran o natalicio. Na realidade, a carismática familia presentaba unha atípica tradición cultural e política pola rama paterna; a da avogacía, o republicanismo e a masonaría pois ambos, pai e fillo, pertencían á Loxa Gallaecia número 408. 

O teatro levou a María Casares a coñecer Mario Camus, co cal entrou en contacto coa Resistencia e mantivo unha estreita relación persoal e sentimental. O seu debut no cinema foi con Les enfants du paradis, un auténtico milagre cinematográfico rodado en plena ocupación nazi