Emmanuel Macron

O terceiro e último referendo de independencia froito do acordo de Nouméa chega este domingo no medio dunha crise pola negativa francesa a atrasar a votación pola Covid-19. 

A ameaza electoral da ultradereita leva o Elíseo a posturas máis radicais e anuncia drásticos recortes nos visados a cidadáns do Magreb.

O Consello Constitucional Invalida só dous puntos da polémica lei en defensa do laicismo.

O de Marrocos é un dos Gobernos sinalados pola investigación xornalística.

"Non foi cómplice" das matanzas, salientou porén o presidente.

Pedro Sánchez, con quen Macron estivo a segunda feira, suspende a súa axenda e fará corentena até o día 24. 

As protestas do sábado en Francia conseguiron que os grupos que sustentan o Goberno reconsiderasen a súa posición e hoxe anunciaron que se fará unha nova redacción do polémico artigo 24 da 'Lei Mordaza' gala. É o punto –e seguido– a unha semana onde a autoridade moral das forzas de seguridade foi posta en cuestión.

Francia en estado de máxima alerta por ameaza terrrorista tras o asasinato de polo menos tres persoas nunha igrexa de Niza, e no medio da lea entre o presidente galo e os líderes dos países musulmáns.

Na véspera do Día da Bastilla, o Executivo francés asinou cos sindicatos do persoal sanitario dos hospitais e das residencias ─mais non o maioritario─ un acordo que aumentará en "máis de 8.000 millóns de euros" anuais a súa dotación orzamentaria.

O fondo anunciado por Merkel e Macron fica moi lonxe dos 2 billóns reclamados polo Parlamento europeo.

A oposición na Asemblea Nacional tenta obstaculizar a aprobación do proxecto de reforma das pensións, tomando o relevo das mobilizacións nas rúas, que esta quinta feira vivirán unha nova xornada de paro.

Nunha nova xornada de mobilizacións pola reforma das pensións, a cidadanía francesa maniféstase masivamente esta terza feira, 17 de decembro. Sara Gómez e Manuel Simón, profesora lucense e enxeñeiro informático vigués, están a vivir a situación en primeira persoa.

O Goberno francés presenta publicamente a reforma das pensións, no medio das críticas dos sindicatos.

As políticas agresivas do Goberno de Emmanuel Macron, presidente de Francia desde maio de 2017, provocaron nestes últimos tempos a reacción de numerosas asociacións en defensa das linguas minoritarias. Se a súa situación no Estado francés é de vello precaria, desde a chegada de Macron ao Elíseo é crítica

O Estado galo estabelecerá cada ano cotas de entrada por motivos de traballo en función das necesidades do seu mercado laboral, para tentar cubrir os oficios en tensión. Con todo, Macron continúa a endurecer as medidas contra a entrada irregular no país.

Unidas baixo o paraugas do colectivo Que Vivent Nos Langues (“Que vivan as nosas linguas”), lanzan unha campaña en change.org e convocan unha concentración para o 30 de novembro ás 11 horas diante do Ministerio de Educación para protestar polo “lingüicidio” do Goberno de Emmanuel Macron.

Donald Trump anuncia “un grande acordo comercial” co Reino Unido unha vez Boris Johnson efectúe o Brexit. Mentres, Emmanuel Macron pula por autoerixirse líder da Unión Europea recollendo o legado da Alemaña de Angela Merkel. As protestas sociais continúan arredor da cimeira capitalista con cargas policiais onde se empregan botes de fume, lanzamento de auga e de pelotas. Detivéronse arredor de 90 persoas nas rúas e nos controis de acceso a Francia.

Manifestantes contra a cimeira capitalista do G7 portan os retratos do presidente Macron retirados de edificios públicos nos últimos meses. Ecoloxistas levan desde o mes de febreiro ‘secuestrando’ os retratos para denunciar a hipocrisía dun Macron que se alza como representante da loita contra o cambio climático.

O movimento volta a gañar forza nas rúas, con novos choques coas forzas policiais.

As medidas anunciadas esta segunda feira por Emmanuel Macron para enviar os coletes amarelos ás súas casa custarían ao erario 10 mil millóns de euros. Isto incrementaría o déficit público até o situar en 3,4 por cento, 4 décimas por cima dos limites estabelecidos por Bruxelas. Italia teme un agravio comparativo, pois os seus orzamentos foron condenados pola Comisión Europea cando o seu desvío ficaba en 2,4 por cento.