antifranquismo

Unha persoa subiu por unhas estadas até onde está o escudo para bater nel cun martelo.

Ademais de crear o Bosque de Oma, impulsou a Escola Vasca de Arte, e foi un destacado militante primeiro contra o franquismo e logo contra ETA.

Diferentes colectivos da comarca de Eume participaron na xornada organizada polo BNG municipal e a Fundación Galiza Sempre.

Ferrolterra, Eume e Ortegal aínda contan con pegadas do franquismo. No Museo Naval de Ferrol existen até 16 exemplos de simboloxía franquista: "É un museo de exaltación do franquismo cuns textos propios da ditadura", censura Manuel Monge.

Desde o Goberno de Ferrol, a concelleira de Patrimonio Histórico, Eva Martínez, lamentou que se acuse o seu Goberno de "desidia".

A profesora de ensino secundario e doutora en Filoloxía, Anxos García Fonte, analiza para 'Nós Diario' a guerrilla antifranquista na Galiza.

Un cento de persoas homenaxearon ás persoas executadas -Siervo González Rivas, Graciano Paz Amieiro e Manuel Rodríguez Núñez- o 11 de xaneiro de 1938 no lugar da Rocha, en Mondoñedo, por un grupo de gardas civís e falanxistas.

Hai 50 anos, falamos daquel decembro de 1972 onde a ditadura franquista segou a vida do estudante de Medicina  Chema Fuentes, nacía a vida política e social da Galiza Estudantes Revolucionarios Galegos (ERGA). Sen a súa loita e a entrega da súa militancia non se entende o capítulo contemporáneo do nacionalismo galego.

O proxecto lexislativo saíu adiante con 128 votos a favor e 113 en contra, así como outras 18 abstencións.

Novamente en dúbida a verdade impresa na documentación oficial.

Vida e morte de José Cardoso Martínez.

Juan Sorga Rodríguez nace en 1918 en Cortegada, moi preto de Pazos de Codosedo, parroquia do Concello de Sarreaus. Aínda hoxe non hai veciño ou veciña na comarca que non saiba dar razón do Juan Sorga. Algúns relatos están mitificados, outros distorsionados, pois algunha parte da súa historia vital está contrastada pero con carencias fundamentais. É unha historia por recuperar e aclarar comezando por que foi de Juan logo de tirarse dun tren en marcha cando tentaba fuxir a Francia ao verse sorprendido pola policía franquista?

Xoán Carlos Garrido (A Estrada, 1965) é filosofo e autor de numerosos traballos de investigación no campo da memoria democrática galega. Nesta segunda feira aproxímase en Nós Diario aos factores que determinan a conformación da guerrilla galega e a á influencia na mesma da revolución de 1934.

Neste traballo preténdese achegar algunha luz sobre a relación de apoio/auxilio sanitario á guerrilla antifranquista e aos seus enlaces que foi facilitado por médicos e practicantes galegos nos anos da posguerra. É unha área de investigación na que é moi difícil conseguir documentación escrita salvo cando deu lugar a detencións ou procesos represivos. Moitos destes sanitarios xa estiveran represaliados dunha ou outra forma durante os anos da guerra e na posguerra polos seus vínculos cos valores e as políticas republicanas. 

Manuel Igrexas (Lalín, 1961) é profesor e investigador sobre a memoria histórica. Membro da Comisión pola Memoria Histórica Siñor Afranio, autor de publicacións sobre a república e a represión no Deza, esta terza feira achégase en Nós Diario a historia da guerrilla nesa comarca.

Bernardo Máiz (O Seixo-Mugardos, 1950) é un pioneiros nos estudos sobre a represión franquista e a guerrilla na Galiza. Autor de múltiples traballos desde o comezos dos anos 80, signifícase por unha ampla bibliografía que o convirte nunha referencia inescusábel nas investigacións da guerrilla. A cuarta e a quinta feira escribe en Nós Diario sobre a relación entre o PC e a resistencia armada.

Carlos Parrado leva décadas investigando a traxectoria persoal e política de Ramón Rodríguez Varela “Curuxás”. Nado nas mesmas terras que o famoso guerrilleiro, coñeceu a moitos dos seus enlaces e compañeiros de militancia. A cuarta feira en Nós Diario achégase de novo a súa figura.

Blanca e Julian Campos García son fillos de Rosario García Rodríguez, da casa do “Sarxento” de Langullo en Manzaneda, que puido exiliarse a Francia desde Barcelona. Ao tempo, son sobriños de Manuel García Rodríguez, resistente antifascista agarrotado en Ourense en 1959. A terza feira en Nós Diario recuperan a Daniel Calvo, outro dos guerrilleiros de Langullo.

“A Garda Civil díxonos que nos presentáramos en Ordes. Metéronnos nun camión e chegamos a Soria. Eu traballei nunha casa de comidas, outros na terra, de sol a sol”. María Penedo Villaverde, desterrada 

Entre 1945 e 1949, mentres que os guerrilleiros antifranquistas da IV Agrupación do Exército Guerrilleiro se batían a morte contra as forzas represivas da ditadura, as autoridades decidiron aplicar un mecanismo represor sobre as familias dos combatentes: o desterro forzoso a terras castelás. O obxectivo do réxime era duplo: por un lado, culpar e castigar os guerrilleiros co sufrimento das súas familias e, por outro, privalos da posíbel axuda dos seus.