amor

É difícil saber cal era o gusto cinematográfico de Cameron antes dos seus primeiros encontros con Rajoy, mais podo imaxinar que logo de moitas “relaxing cups” deleitándose con “Suspiros de España” o seu gusto foise deteriorando cada día mais. 

O compañeiro Galeano tenos deleitado moito coa súa palabra, e sempre hai referentes que vencellan, que atan con nós de sangue, a dominadxs dunha esfera tamén dominada. “Los nadie” que decía, seguimos a ser nós mesmxs, donxs de nada e colonizados biopolíticamente a base de leis, a base de circuitos de dominación, a base de tecnoloxía que regule as nosas vidas, os nosos corpos...

En Catalunya, mesturar nabos con coles equivale a confundir, a xuntar cousas que en principio deberían ir separadas

Entre as novelas finalistas do certame, “Dióxenes en Dolorida” e “Tara”, o Xurado acordou outorgar finalmente o galardón á primeira, presentada co lema “Arieira” nesta XXX edición do premio organizado, desta volta, polo concello de Fene.

Lin hai nada algo sobre Edison, o inventor, que me deixou moi impresionado. Seica estaba xordo dende moi novo, e cando namorou dunha muller vinte anos menor, para se comunicar con ela e como tiñan medo ao que puidese pensar a xente, en secreto e para que non os pillasen aprendeulle o código morse. E así empezaron a mandarse mensaxes que só eles podían entender. Mais iso non é o que me impresionou do que lin.