Os 27 Estados da Unión Europea (UE) partillan tamén uns valores xurídicos comúns, alicerzados nunha concepción comunitarista dos dereitos humanos contida na Convención Europea dos Dereitos Humanos (CEDH-1950), interpretada pola abondosa xurisprudencia do Tribunal Europeo de Dereitos Humanos (TEDH) de Strasbourg e que constitúe a máxima instancia xudicial no eido dos dereitos das persoas, por riba dos Tribunais dos Estados membro todos e da propia UE. A devandita Convención reforzouse coa moito máis recente Carta de Dereitos Fundamentais da UE (2010), que rexe na UE e nos seus 27 Estados membro.
O artigo 11 da devandita Carta de dereitos da UE recoñece a liberdade de expresión, considerada como a liberdade de opinión e de recibir e comunicar información sen intromisións das autoridades públicas nin consideración de fronteiras. Tamén integra este dereito a liberdade e pluralismo dos medios de comunicación. Todo ilo no marco dun sistema baseado na presunción de inocencia e na protección xudicial efectiva destes dereitos por xuices independentes aos que poden acceder as persoas todas e non só as que fan parte da cidadanía europea.
Velaí as regras de xogo da Unión Europea. E velaí que a presidenta da Comisión Europea, Ursula von der Leyen, ou o seu vicepresidente e responsábel da súa política exterior, Josep Borrell, non poidan apelar á prohibición das canles rusas Russia Today e Sputnik co Dereito europeo na man, malia que si acadasen parcialmente este efecto por mor da exclusión das mesmas na oferta dalgunhas plataformas de TV privadas e das redes sociais Facebook, Instagram e TikTok.
Arredor desta cuestión sucede o que sucedeu tamén na crise pandémica con novas que diferían de certa uniformidade de discurso a respecto das medidas sanitarias e de vacinamento, até o extremo que cuestionarmos os efectos positivos do pasaporte Covid semellaba para moitas persoas profesar o negacionismo máis revirado. O que pasou tamén nos medios do Estado español coa ilegalización do abertzalismo vasco ou, moito máis recentemente, co procès catalán.
Russia Today e Sputnik poden ser media propiedade dun Estado agresor e de seguro están a contar a realidade dun xeito deturpado, actividade na que por desgraza teñen parceiros en moitos sitios. Mais emiten consonte coas nosas regras de xogo. Rusia ven de expulsar indirectamente centos de xornalistas occidentais ao lexislar penas de cárcere para a emisión de novas falsas. De verdade queremos seguer ese camiño? Queremos actuar como o réxime autoritario de Putin, como a ditadura chinesa, como as monarquías represivas e feudais saudi e dos emiratos do Golfo? Semella que Borrell e outros malos políticos europeos si. E contra esta tendencia, que mesmo pode ser mainstream co tempo, habemos de loitar. Como loitamos contra a agresión rusa e pola paz.
Porque o único xeito europeo de triunfar contra a agresión rusa, como o único xeito europeo de garantir a loita contra a pandemia é o que se alicerza sobre as liberdades e as garantías democráticas. Se rachamos esta regra rachamos os nosos valores, o noso espírito, a nosa democracia.
