Opinión

Ponsatí e Borràs

Dúas mulleres foron esta semana as protagonistas indiscutíbeis da actual política catalá. Dúas mulleres e a represión que nos segue marcando, por moitas reformas e promesas que fagan en Madrid.

A aparición de Clara Ponsatí foi unha gran sorpresa a pasada terza feira. A eurodeputada de Junts, ao igual que o resto de membros do exilio de Bruxelas, puidera chegar a Catalunya hai anos, á zona norte, onde pasou longos períodos despois de que conseguiran o seu dereito a residir no Estado francés. Pero está claro que volver ao sur, volver a Barcelona saltándose a fronteira artificial que divide o noso país en dous, foi un salto moi grande que implica riscos. Así foi. Ponsatí compareceu para dar unha rolda de prensa e despois foi detida polos Mossos d'Esquadra e posta en liberdade ao cabo de cinco horas.

Cando Ponsatí marchou ao exilio, o Estado español acusouna de cinco delitos, entre eles rebelión e sedición. Cinco anos despois foi quitándoos todos e só queda a desobediencia. E é unha deputada europea coa inmunidade que iso supón. E xa se gañaron tantas batallas xudiciais en Europa que o xuíz Llarena non se atreveu a levala a Madrid cando foi detida, a pesar de que o auto dicía que iso era o que había que facer.

O regreso de Ponsatí a Barcelona foi, neste sentido, unha enorme vitoria para o independentismo catalán. Llarena quere agora que compareza ante el, en Madrid, o 24 de abril, pero xa dixo que non lle recoñece a lexitimidade para xulgala e que non ten intención de ir. Así que quen ten o problema enriba da mesa é España, a ver se se atreven a paralo cando xa hai unha sentenza europea que advirte que o Tribunal Supremo non era nin é competente para xulgar o 1 de outubro. O medo cambiou de bando.

E iso aínda que non rematou a represión nin se solucionou o problema político catalán. E proba clara diso foi a sentenza da presidenta do Parlamento, Laura Borràs.
Unha parte do movemento independentista non fixo caso do que lle pasou, encerrándose no mantra da corrupción. Pero a realidade é que a frase é un auténtico despropósito. Creo que Borràs cometeu irregularidades probadas, pero as súas consecuencias son tan esaxeradas e fóra de lugar que o mesmo xulgado a condena e despois pide que a indulten, para que non entre en prisión pero non poida facer política. Demasiado descarado.

Comentarios