Opinión

O Parlament na picota

A semana política estivo marcada en Catalunya pola chamada "licencia especial" do Parlament. Un escándalo de enormes proporcións que puxo toda a clase política na picota.

Todo empezou cando o pasado domingo a diario Ara publicou unha magnífica información na que estivo traballando durante nove meses. Explicaba que o Parlament paga cada ano 1,7 millóns de euros a funcionarios que non traballan e teñen máis de sesenta anos. En función dun acordo de 2008, cando o presidente era Ernest Benach, de ERC, os funcionarios do Parlament podíanse acoller a unha chamada "licencia especial" que lles permitía cobrar o seu soldo íntegro durante cinco anos sen necesidade de traballar, computando para trienios e coa cotización social a cargo da Cámara. Por exemplo, dous ex secretarios xerais están cobrando hoxe un soldo de 10.000 euros ao mes sen traballar ou hai telefonistas que cobran 4.000 euros ao mes, tamén sen ir traballar.

A clase política non é consciente do mundo de privilexios en que vive e do lonxe que está da xente

O escándalo foi monumental, especialmente pola reacción dos políticos. Benach tentou defenderse dicindo que o contexto actual non é o de 2008, coma se entón outorgar estes privilexios fose correcto. Despois, todos os partidos tiráronse os pratos á cabeza acusando aos outros e facendo ver que eles non sabían nada. Para sacar proveito.

Até que a cuarta feira VilaWeb publicou outra información, unha investigación propia, onde quedaba demostrado que en 2017 todos os partidos políticos do Parlament, do PP á CUP, se puxeron de acordo para validar esta "licenza especial". A presidenta actual, Laura Borràs, xa iniciara no seu momento xestións para reformar ou eliminar este fondo, pero ante a presión da rúa, a mesa do Parlament acabou por aceptar que son uns privilexios inaceptábeis e que hai que terminar con eles.

Ao final, con todo, esta triste historia o que pon de relevo é até que punto a clase política non é consciente do mundo de privilexios en que vive e do lonxe que está das preocupacións da xente corrente, da rúa.

Comentarios