Co 8 de marzo chegounos a noticia, inesperada para moita xente: o Movemento Feminista de Euskal Herria comunicou que iniciou o proceso para unha folga xeral feminista. É evidente que ese proceso ten como obxectivo facer folga xeral, se é que conseguen o apoio dos movementos populares e axentes socioeconómicos. Non parece que a data da folga feminista sexa antes de verán.
O principal obxectivo da folga será esixir o dereito colectivo ao coidado. Un coidado compartido e, unha vez revertida a tendencia actual, que non estea nas mans privadas de quen ten como obxectivo gañar diñeiro a conta do coidado.
A convocatoria parte de Euskal Herria e é para Euskal Herria, que tamén é unha maneira de practicar a soberanía
O propósito ten unha característica especial de grande importancia, é dicir, que é unha iniciativa xurdida en Euskal Herria, que non vén coordinada desde ningún outro país. O cal non quere dicir que, unha vez que se faga a convocatoria no noso país, os movementos feministas doutros países non vaian vela con bos ollos nin que non vaian adherirse á convocatoria. Pero a convocatoria en si parte de Euskal Herria e é para Euskal Herria. Esa tamén é unha maneira de practicar a soberanía. Quen impulsou o proceso aceptaron un gran desafío, porque hai moito tempo que tivo lugar a última convocatoria para un folga xeral. Desde entón, coñecemos moitos tempos e acontecementos, e a convocatoria serviranos, entre outras cousas, para medir se realmente cambiaron tanto as tendencias e a maneira de pensar da cidadanía. Houbo sociovidentes que presaxiaron que a Covid modificaría os comportamentos da sociedade. Non parece que cambiasen tanto.
O movemento feminista lanzou o 'órdago', á sociedade e a nós os homes. O 'órdago' para construír un proceso. E é que a folga non é, como se recolleu nalgunha convocatoria anterior, só para as mulleres. Aquela, a que foi só para mulleres, fíxose no seu día con grande éxito o 8 de marzo de 2018. Esta de agora, ao ser unha folga xeral, interpélanos tamén aos homes, porque os homes seguen sendo aínda os líderes na loita sindical, e porque aínda somos os homes os encargados das empresas, os que podemos unirnos á folga ou a podemos obstaculizar.
