Bashō
Serán de outono,
Un corvo pousado
Nunha ponla núa.
Buson
No fondo da fraga
O fura-paus
E o bourar do machado.
Serán de outono;
Tamén hai ledicia
Na soidade.
Serán de outono;
Penso só
Nos meus pais.
Gochiku
A longa noite;
O murmurio da auga
Di o que eu penso.
Mōen
Baixo a lúa de outono
As ás da libeliña
Inmóbeis.
Gyôdai
Montes de outono;
Aquí e acolá
Sobe o fume.
No Souto da Rubial as tollemerendas pechan o verán e nas antoloxías os haikus aparecen agrupados por estacións. Non é o caso dos 77 HAIKUS da antoloxía de Consuelo Devesa (Espiral Maior, 1993) da que traemos 7 haikus de outono para levar no peto, twittear ou pendurar dun imán na neveira. Durante a estación que vén podemos acadar o satori ou grao de sensibilidade poética segundo o noso grao de exposición, condición necesaria de apertura para a lectura da poesía.
Uxío Novoneyra no epílogo da antoloxía 77 HAIKUS apunta sobre o haiku:
17 sílabas bastan para trazar as cooordenadas situadoras dun intre co espacio e o tempo aberto i en transcurso. Lingoaxe común non especializada literaria ou académica. Linguaxe da experiencia íntima. Inda sendo ás veces o haiku tan sotil e delicado rexeita o refinamento distinguido. A estructura da suxerencia no estadio da pre-forma opera coa complicidade total do silencio.
A antóloga Consuelo García Devesa (Santiago de Compostela, 1938) realizou estudios de Filosofía e Letras na USC e no ano 1964 obtivo a licenciatura en Linguas Modernas pola Universidade de Madrid. Doutorouse cunha tese titulada "Contribución ó estudio do Renacemento en Galicia no século XVI". Catedrática na Universidade de Fairfield (Connecticut), conferenciante, relatora en congresos internacionais, é autora de numerosos estudios literarios, entre eles: Labirintos de identidade: mostra de poesía latina nos Estados Unidos (Espiral Maior, 1998) e "O orientalismo en Novoneyra", ensaio publicado na revista Grial. Hoxe retornada, vive en Compostela.
