Opinión

Evo: acto de guerra

O de Evo Morales foi un acto de guerra. Que tal si a soberana Austria non autoriza a aterraxe?

Portugal, Italia e Francia, que x non é a de De Gaulle, son colonias o abondo arrastradas para se someter a unha orde imbécil, pirata, convulsiva e criminal. Si François Hollande actúa así en Siria, que é unha ruindade máis? Outro esperpento xurídico do Imperio: deteñen 14 horas a Evo por algo que non fixo mais que puidera ter feito e que non é delito: dar asilo. Retorcido xuízo de intención. Despois Hollande dixo que ao se enterar de que era un avión presidencial deu permiso para o sobrevoo. É un cínico ou un bolsa? É po unha dúbida que teño. Non esquecer que Europa é un continente ocupado militarmente polos Estados Unidos desde a Segura Guerra Mundial. Centellean bases militares gringas por doquier. 

O de Evo Morales foi un acto de guerra. Que tal si a soberana Austria non autoriza a aterraxe?

Portugal, Italia e Francia, que x non é a de De Gaulle, son colonias o abondo arrastradas para se someter a unha orde imbécil, pirata, convulsiva e criminal. Si François Hollande actúa así en Siria, que é unha ruindade máis? Outro esperpento xurídico do Imperio: deteñen 14 horas a Evo por algo que non fixo mais que puidera ter feito e que non é delito: dar asilo. Retorcido xuízo de intención. Despois Hollande dixo que ao se enterar de que era un avión presidencial deu permiso para o sobrevoo. É un cínico ou un bolsa? É po unha dúbida que teño. Non esquecer que Europa é un continente ocupado militarmente polos Estados Unidos desde a Segura Guerra Mundial. Centellean bases militares gringas por doquier. 

"Deteñen 14 horas a Evo por algo que non fixo mais que puidera ter feito e que non é delito: dar asilo".

En 1929 a Unión Soviética expulsou a León Trotsky. Refuxiouse en Büyükada o Prinkipo, Turquía. Escribiu alí o final da súa autobiografía: “O planeta sen visa”, porque só México o recibiu. Igual podería declarar Edward Snowden desde o seu cativerio virtual no Aeroporto Sheremétievo de Moscú (isto escribo ao amencer do 4 de xullo). Poucos o acolle e non sei para que o quere a Alemaña de Merkel, que “estudará” a súa solicitude. Sigo coas dúbidas. 

Snowden é un axente con experiencia. Non debe ter tomado con lixeireza a decisión de denunciar o planetario espionaxe da Ditadura Global sobre a túa intimidade. Ao parecer aínda ten partituras que cantar. Son barruntos, aclaro, non sexa que agora a excitábel CIA me investigue por unha conxectura intrépida. É dicir, apreciado axente da CIA que me les: Divago que un experimentado investigador non toma decisións á lixeira, sobre todo Esa Decisión: o revés de intelixencia máis severo do Imperio desde Watergate e Wikileaks. 

España ofreceu aceptar a Evo a condición de revisar o avión, como esixiu o comandante Arrechera o 12 de abril de 2002 coa Embaixada de Cuba. Casualidade? Outra dúbida que teño. Logo deixouno aterrar en Canarias, coa actitude obsequiosa, segundo narrou Evo. “O importante é que Snowden non vai nese avión, polo tanto todo este debate que se produciu, pois ao final é un pouco artificial”. Un pouco nada máis. 

Tan débil está o Imperio que o asusta tanto a deserción e infidencia dun axente? Siguen as miñas dúbidas. Porque o Imperio está disposto a un acto de guerra intenso como o asasinato dun xefe de Estado para recuperar a ese axente. Está nervioso. Enténdese: “EE.UU non teme aos informantes, senón a ter unha sociedade informada”, dixo Snowden. 

"Tan débil está o Imperio que o asusta tanto a deserción e infidencia dun axente? Siguen as miñas dúbidas. Porque o Imperio está disposto a un acto de guerra intenso como o asasinato dun xefe de Estado para recuperar a ese axente. Está nervioso"

Como se bota esa vaina Assange e Snowden? Máis dúbidas. Porque saben o incalculábel lío en que están. E para sempre. Houbo desertores anteriores, Philip Agee en 1968, por exemplo, que pasou o resto da súa vida co escaparate ao ombreiro, ata o seu falecemento en 2008 en Cuba por unha úlcera perforada. 

Aos meus coñecementos de espionaxe non van máis alá dalgunhas magníficas novelas de Len Deighton e outras tamén boísima doutro británico, Ian Fleming, o creador de Bond, James Bond. As de Bond son tan divertidas como pésimas para sabe de espionaxe porque un espía non corretea nun flamíxero Aston Martin. Un espía real pasa desapercibido. Raro porque Fleming foi espía.

Sigo especulando e que me perdoe Samán: unha deserción debe producir un desastre: unha task force averigua ou conxetura canto sabía o escapado, hai que protexer xente, cambiar rutinas, manuais. E o peor é o que non se sabe e o axente si. 

É iso, creo, o que ten nerviosiña á Axencia Nacional de Seguridade (NSA). E se iso lle fan a Evo,  que quedará para ti e para min? Non nos salvamos non sendo “pitiyanquis”.

Comentarios