En San Martiño Pinario ofrecen cuartos dobres, individuais coa posibilidade de incorporar unha cama supletoria ou berce; todos dispoñen de cuarto de baño completo, calefacción e un escritorio. Tamén hai cuartos para persoas con mobilidade reducida.
Nas propias instalacións hai un restaurante que serve almorzos, xantares e ceas; unha recepción aberta as 24 horas na que se ofrece información turística sobre a zona "e todo iso coa facilidade de poder efectuar os pagamentos mediante tarxeta de crédito", expón a web de Trivago. A iso hai que lle sumar unha tenda de agasallos.
Esta hospedaría ten a clasificación turística de pensión de 1 estrela e nos meses de verán está practicamente ao completo
"As características dos nosos menús e a nosa localización xunto á Catedral, convértenos na mellor opción para grupos e viaxes individuais, independentemente de que se aloxen na estrutura hoteleira", recolle a propia web de San Martiño Pinario. O menú de 12 euros permite escoller entre dous primeiros, dous segundos e inclúe sobremesa e bebida.
Esta hospedaría ten a clasificación turística de pensión de 1 estrela e nos meses de verán está practicamente ao completo, pois hai días que xa non admite reserva ao non ter cuartos dispoñíbeis.
Non é Ben de Interese Cultural
Nas exencións de IBI que recolle a normativa municipal de Santiago de Compostela figuran os inmóbeis declarados Ben de Interese Cultural (BIC), mais San Martiño Pinario iniciou en 2016 a segunda fase do Plan Director co obxectivo de conseguir esta catalogación que aínda non posúe.
O Tribunal Supremo, nunha sentenza de 2014, avogou pola exención total do pagamento do IBI en todos os inmobles da Igrexa, agás os afectos a explotacións económicas e con fins lucrativos.
Ademais, o Consello de Ministros outorgoulles a potestade aos concellos en 2012 para poderen cobrar o IBI aos edificios declarados Patrimonio Histórico, unha medida de aplicación naqueles que desenvolvan actividades económicas que non sexan de interese xeral, de xeito que hoteis instalados en edificios emblemáticos comezaron a pagar este imposto municipal.
O Tribunal Supremo, nunha sentenza de 2014, avogou pola exención total do pagamento do IBI en todos os inmobles da Igrexa, agás os afectos a explotacións económicas e con fins lucrativos. Recoñece así unha aclaración sobre as entidades da Igrexa Católica do artigo IV do Acordo sobre Asuntos Económicos entre o Estado Español e a Santa Sé.
Estes acordos asinados en 1979 entre o Estado español e a Igrexa católica detallaban un conxunto de bens exentos deste imposto. Tratábase dos templos e dependencias destinadas á actividade pastoral parroquial e diocesana, residencias de sacerdotes e relixiosos e seminarios. Porén, o resto das propiedades terían que pagar a contribución.
Ademais, o Tribunal de Xustiza da Unión Europea recolleu nunha sentenza de xuño deste ano que as exencións fiscais das que goza a Igrexa católica no Estado español poden constituír axudas prohibidas se se outorgan respecto de actividades económicas. Esta sentenza era sobre a aplicación do Imposto sobre Construcións, Instalacións e Obras (ICIO), que tamén se lle bonifica nos concellos.
