antola.- Morea de restroballos e torróns formada tras cavar o monte e que se queimaba para empregar como fertilizante. Entola, tola, burrueiro, fornalleira, tilleiro.
Lugar de escoita.- Navia de Suarna.
Fonte.- ENDL de Navia de Suarna.
argueiro.- (Ademais de significados xa rexistrados) O esterco cando se quita para ser utilizado.
Lugar de escoita.- Xuño, Caamaño, Queiruga, San Pedro, Porto do Son, Oleiros, Ribeira e Corrubedo.
Fonte.- José Antonio Brión.
Outros apuntamentos.- Dito argheiro, con gheada.
baluma.- (Ademais de significados xa rexistrados) Toxo para estrar.
Lugar de escoita.- Páramos (A Coruña).
Fonte.- Sergio Fernández Núñez (escoitado a Mónica, veciña).
Outros apuntamentos.- Enviada por Juncal Martínez, do IES Leiras Pulpeiro de Lugo.
braña.- (Ademais de significados xa rexistrados) Forraxe para estrar as cortes dos animais, recollido do toxo femia.
Lugar de escoita.- Carbeiral-Bardaos (San Sadurniño).
Fonte.- Avelino Sanjurjo Beceiro (X. Ortigueira).
Outros apuntamentos.- O toxo macho, que pica, empregábase como leña para as cociñas.
cutiar.- Estercar.
Lugar de escoita.- Navia de Suarna.
Fonte.- Toño Núñez.
estrabo.- (Ademais doutros significados) Tratábase do esterco que se botaba diante da casa e que cumpría a función de ser unha especie de cemento que non permitía que se desfixese a terra e entrase na casa. Sobre esa capa adoitábase secar o gran.
Lugar de escoita.- Bembibre, Val do Dubra.
Fonte.- Hortensia Vázquez Fraga.
Outros apuntamentos.- Sinala a fonte que con este mesmo significado, nese mesmo lugar, pódese empregar a palabra cañeira, ademais do que xa figura neste glosario.