Parte da pensión de xubilados de banca non tributa no IRPF segundo o Supremo

O Alto Tribunal desestima un recurso de casación do Avogado do Estado
Sede do Tribunal Supremo. (Foto: Europa Press)
photo_camera Sede do Tribunal Supremo (Foto: Europa Press).

A Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Supremo desestimou un recurso de casación interposto polo Avogado do Estado, e deu a razón a un home xubilado do sector bancario que pedía que parte da súa pensión, ligada ás achegas que realizou entre 1967 e 1978 á Mutualidade Laboral da Banca, non tributase nas declaracións do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas (IRPF).

O Alto Tribunal dirimiu sobre un recurso no que se buscaba saber se as achegas que realizou o home teñen a natureza de cotizacións á Seguridade Social ou de achegas a un contrato de seguro concertados con mutualidades de previsión social.

Tamén tratou se se aplicaba a Disposición Transitoria Segunda da Lei 25/2006, do 28 de novembro, do IRPF á súa pensión pública por xubilación cando se realizaron achegas a esta mutualidade, precisando se se debía integrar, na base impoñíbel do IRPF, 100% do importe percibido como rendementos do traballo ou, en cambio, integrarse, en base impoñíbel do imposto, 75% das prestacións por xubilación ou invalidez percibidas.

Para o Supremo, os ingresos achegados polos mutualistas para cubrir a continxencia de xubilación ten a natureza de cotizacións á Seguridade Social, isto a pesar de que en 1967, a Mutualidade Laboral da Banca se convertese nunha entidade xestora da Seguridade Social. "Isto non implica que non continuase subsistente e que se seguisen facendo as achegas e cotizacións á mutualidade, funcionando de forma efectiva até a súa extinción", concluíu.

Por outra parte, o Supremo sinalou que a razón de ser da Disposición Transitoria Segunda da Lei 35/2006 é a de outorgar a posibilidade de redución a 75% das prestacións recibidas de Mutualidade de Previsión Social, a todas aquelas prestacións percibidas por mutualistas ou beneficiarios cuxas cotas non puideron ser obxecto de redución ou minoración na base impoñíbel. 

Neste caso, afirmou que as achegas realizadas polo xubilado "non puideron ser deducidas" segundo a lexislación vixente naquel momento, e que xustifica o obxectivo da Disposición Adicional Segunda coa que se intentaría evitar a dobre imposición nestas achegas.

Comentarios