Foi un mes de xuño laboralmente ‘caldo’, que dirían os italianos –quente–. Había tempo que nun só mes non se concentraba tal número de greves, mobilizacións, paros e protestos. En sectores diversos, intensidades e duracións diferentes, e con repercusións diversas. Ducias de miles de traballadoras e traballadores participando en diferentes modalidades de protesto e reivindicación que nos levan a nos preguntar se estamos perante unha simple conxuntura ou ben perante algo máis serio.
O metal das comarcas da Coruña levaba 25 anos sen ir á greve. A finais de xuño iniciou unha dinámica mobilizadora cunha máis que ampla participación entre os 18.000 traballadoras e traballadores do sector. “É é a resposta que lle temos que dar á patronal, que vexa que queremos recuperar as condicións laborais que tiñamos antes da crise", afirma o secretario nacional da CIG-Industria, Xoán Xosé Bouzas. Os paros no transporte, con 7.000 traballadores implicados, son outros dos puntos quentes desta vaga mobilizadora.
Mais metal e transporte non son os únicos. A greve indefinida do 112, as mobilizacións en Ferroatlántica ou no sector da automoción de Vigo, a loita en Alcoa, os protestos en Lefties e outras marcas de Inditex... É unha ampla listaxe de conflitividade laboral a que saúda o comezo do verán de 2017.
[Podes ler a información íntegra no Sermos Galiza 253, á venda na loxa e nos quiosques e puntos de venda habituais]
