Alcoa suma 365 días de loita obreira contra o ERE

O 28 de maio de 2020, mañá hai un ano, Alcoa anunciaba un expediente de regulación de emprego (ERE) para todo o cadro de persoal da súa factoría en San Cibrao (Cervo). Os acontecementos precipitábanse cando xa a multinacional dera varios avisos os últimos meses de 2019 de que perigaba a súa continuidade na Galiza, aludindo aos "elevados prezos da enerxía" que tiñan as empresas selectrointensivas. En agosto dese ano o fondo suízo Parter facíase coas instalacións da Coruña e Avilés coincidindo coa decisión da multinacional americana de redución a súa produción na Mariña. Comezan as mobilizacións con concentracións e manifestacións multitudinarias até a chegada do estado de alarma como consecuencia da pandemia da Covid-19. Alcoa semella decidida a fechar a factoría e a frear a conservación de actividade nas cubas, elemento esencial para o proceso de produción. A comunicación do despido colectivo abría un período de mobilizacións por parte das traballadoras e traballadores ademais de incrementar as conversas coa mediación do Ministerio de Industria. En outubro comeza unha folga xeral na factoría e as forzas sindicais acoden á xustiza denunciando o ERE e conseguindo que o Tribunal Superior de Xustiza da Galiza (TSXG) resolvera o 17 de decembro de 2020 decretalo nulo ao apreciar "mala fe" nas negociacións por parte da empresa. A multinacional recorre esta decisión que aínda agarda sentenza definitiva. En xaneiro deste ano o cadro de persoal da factoría levanta a folga para facilitar o proceso de venda, unha situación que continúa hoxe. Para lembrar a data do anuncio do ERE por parte de Alcoa o comité de empresa anunciou que realizarán unha concentración este domingo 30 de maio na praza do Concello de Xove a partir das 12 horas. Un ano sen o ERE José Antonio Zan, presidente do comité de empresa da factoría de Alcoa en San Cibrao (Cervo) recoñece a Nós Diario que este ano se viviu "con moitas dificultades" mais, con todo, animados por pensar "que temos viabilidade como fábrica", iso si, a normalidade non é tal por "ter algunhas cubas paradas e pendentes dun ERE". Ademais, este sindicalista lembra que "a xustiza deunos a razón mais Alcoa non quere seguir aquí coa planta de aluminio" polo que cualifica a circunstancia de "estraña". O responsábel do comité afirma que “seguimos aguantando e cremos que a loita é o único camiño que temos para saír desta". Xosé Paleo, delegado da CIG na factoría, resume para Nós Diario este ano valorando que "a loita serve". O mellor exemplo para este sindicalista é que despois deste período difícil "a fábrica coas súas cubas segue funcionando". Sobre esta circunstancia ve positivo contar "cun acordo de venda que contempla o arranque das cubas que se van parando, algo que no anterior acordo que caducou non se conseguira". Opina que a fábrica "non parou malia a vontade de Alcoa de fechala e ese obxectivo conseguímolo nós". Para Víctor Ledo, secretario xeral de Industria de CCOO, a sensación que ten pasado este ano é "agridoce". No apartado positivo salienta a loita sindical e a "actitude que depende das e dos traballadores" coas mobilizacións que se levaron a cabo e que conseguiron en todo momento "involucrar a toda a sociedade no seu conxunto sobre a importancia que ten Alcoa para a Mariña e para a industria galega". Confía a Nós Diario que "hai que aplaudir esa presión e tenacidade que ten o persoal da factoría e a propia sociedade". Desde FICA-UXT na Galiza, o seu secretario xeral, Javier Carreiro, valora a resistencia do persoal da factoría e da propia comarca polo "desgaste tremendo que están a sufrir nun período de tempo como é un ano vivindo na incerteza de non saber que futuro lles espera". A xudicialización do conflito laboral O ERE trouxo a xudicialización do conflito laboral. Segundo Zan, apelar á xustiza no caso de Alcoa "era o único camiño que nos quedaba se non queriamos pactar unha saída económica e apostabamos pola continuidade da factoría". Paleo salienta a "unidade de acción dos tres sindicatos con representación no comité de empresa que achegaron en todo o proceso as súas asesorías xurídicas" algo que, co resultado obtido até agora "anima a seguir na loita e contar coa opción que temos agora, algo que non tiñamos daquela". Ledo coincide ao valorar o resultado "despois de ter que afrontar unha negociación cun ERE que nos deixaba nunha situación de indefensión”, en relación á reforma laboral de 2012. Recoñece a achega de Inspección de Traballo e a autoridade laboral para chegar á sentenza do TSXG. "Está pendente de recurso mais agardamos que se manteña". O papel das institucións A actuación das institucións en todo este proceso non sae ben parada mais con excepcións. Por parte do comité, o seu presidente valora como "moi boa" a actuación da autoridade laboral polas continuas "resolucións e advertencias á empresa para que desistira do ERE". Non pensa o mesmo do Ministerio de Industria e botou en falta "máis concreción e contundencia no tocante á actuación da SEPI tal e como acordaramos". Paleo, polo seu lado, considera que se sentiron "desamparados" e razoa que os avances que tiveron coas actuacións das institucións viñeron sempre da man da presión do cadro de persoal e da sociedade. "Este parón que tivemos estes meses dá a impresión que ten que ver coa postura do Ministerio de comprometerse de dar marcha atrás a usar o SEPI como instrumento intermediario que nacionalizaría temporalmente a factoría até formalizar a venda". "Estamos totalmente coxos neste aspecto", asegura Ledo. Este sindicalista non entende que "despois de tantos meses desde o Ministerio de Industria non se fixo absolutamente nada". Denuncia que a súa actitude foi de "obstaculizar a comisión de seguimento do proceso de venda" cando querían que "capitanearan ese proceso". Carreiro, polo seu lado, fala de "decepción" na participación das institucións para garantir a continuidade de Alcoa. Lembra a Nós Diario que cando comezou todo este conflito "a Xunta camiñaba por un lado e o Ministerio por outro". Continúa a paz social O comité de empresa decidiu manter a paz social e non volver ás mobilizacións para darlle unha oportunidade á negociación. Zan asegura que están "pendentes de reunión as seis empresas interesadas que o Ministerio lle pasou a Alcoa para coñecer que planes industriais e enerxéticos hai para saber que viabilidade teñen". A empresa, a cambio, comprometeuse a enviar información cada quince días. "Dúas das cuestións que estaban en dúbida como eran a cláusula de indemnidade, algo que avogacía do Estado xa rexeitou e foi retirada, e a dúbida, agora desbotada, sobre a capacidade financeira do grupo que quería mercar polo que entendo que non ten que tardar máis de quince días ou un mes", prognostica o responsábel de Industria de CCOO, "sería tempo abondo para chegar a ese compromiso de venda", opina.