A transmisión comunitaria da cepa procedente do Reino Unido xa é unha realidade

No prazo de un ou dous meses, a variante británica do coronavirus, a B.1.1.7, podería ser a predominate na Galiza. Esa é a hipótese coa que traballa a Consellaría de Sanidade, segundo avanzou a pasada cuarta feira o seu titular, Julio García Comesaña. Galiza aspira a alcanzar unha secuenciación de 2% dos casos positivos semanais Os últimos datos facilitados pola Dirección Xeral de Saúde Pública indican que na Galiza hai 14 casos confirmados da cepa británica e un da variante surafricana, nun paciente que viaxou a ese país. "Trataríase dun caso importado que non xerou outros secundarios, é dicir, que non infectou con esta cepa a outras persoas", confirman a Nós Diario fontes de Sanidade. Todos foron identificados mediante secuenciación xenómica, "un procedemento lento, que analiza até 30.000 parámetros e consume moito tempo", aclarou o conselleiro, polo que xustifica a demora no resultado doutros 200 casos sospeitosos que se están a ser estudados. Detección aleatoria "A dificultade é que os sistemas de diagnóstico que temos, as PCR, salvo algunha excepción moi concreta, non detectan as variantes, só positivos ou negativos", informou García Comesaña, quen sinalou que Galiza conta só con dous equipos, de todos cantos procesan PCR a diario, capaces de recoñecer a presenza da variante británica, polo que só neses casos é posíbel obter "unha estimación máis precisa de cantos casos provocados por esa cepa hai nas mostras analizadas". Con todo, cómpre un estudo detallado do ADN para confirmar as mutacións do virus, de forma que só a secuenciación das mostras permite identificar as variantes da clásica, ben a británica, a surafricana (B.1.351) ou brasileira (B.1.1.28.1), explica a este xornal Tomás Camacho, xefe de Servizo de Análise Clínica de VithasLab, unha investigación que se realiza sempre con posterioridade, non no mesmo momento en que se obtén un resultado positivo, e até o momento de forma aleatoria. "Non podemos esperar a procesar todas as mostras antes de tomar decisións", defendeu o conselleiro de Sanidade. Desde o seu departamento precisan que a estas alturas "realízase a secuenciación das mostras en que se sospeita a presenza dunha variante de interese para a saúde pública, pero non de forma sistemática". O obxectivo, engaden, é alcanzar unha secuenciación de 2% dos casos semanais e a partir de aí ir aumentar esta capacidade de forma progresiva. Algunhas variante lograron expandirse porque teñen vantaxe en relación á súa capacidade de transmisión. Neste sentido, Julio García Comesaña explicou que o seu departamento está traballando en colaboración co Ministerio de Sanidade e a Unión Europea "nun proxecto de monitorización de variantes baseado na secuenciación masiva" de acordo co protocolo estatal para a 'Integración da secuenciación xenómica na vixilancia do SARS-CoV-2'. "A taxa de secuenciación actual no é suficiente para identificar a progresión das variantes ou detectar outras novas" recolle o texto, o que levou aos Estados membros da UE a recomendar "secuenciar, polo menos, 5%, e preferibelmente 10% dos resultados positivos por coronavirus." Miles de variantes "O problema é que a secuenciación é lenta e complexa", comenta a Nós Diario África González, catedrática de Inmunoloxía e investigadora do Centro de Investigacións Biomédicas da Universidade de Vigo. "Creo que habería que incorporar métodos rápidos para detectar as variantes, así como intensificar a súa busca", co fin de coñecer a súa capacidade de transmisión e o seu impacto na evolución da pandemia. "Hai miles de variantes, con algunha mutación ou cambio con respecto á primeira cepa, e algunhas lograron expandirse porque teñen vantaxe en relación á súa capacidade de transmisión". Das variantes agora coñecidas, "as que máis preocupan son a surafricana e a brasileira xa que teñen bastantes mutacións e isto fai que diminúa a resposta inmunitaria, tanto das persoas que pasaron a infección como das persoas vacinadas, polo que habería que estar ao tanto de posíbeis reinfeccións", sinala González, se ben, engade, "é pouco probábel que se perda por completo a inmunidade". Epidemioloxía xenómica No último mes, o laboratorio VithasLab, centro de referencia para unha vintena de clínicas privadas do Estado, con sede en Vigo, identificou a variante británica en 16% dos casos positivos detectados. "Primeiro mediante PCR, a través dun equipo que nos alerta dunha variante distinta á clásica. Mais só a través da secuenciación xenómica é posíbel confirmar o apelido desa cepa", recoñece Tomás Camacho, información complementaria e fundamental "para iniciar o que se denomina epidemioloxia xenómica, que nos permite coñecer a trazabilidade dos contactos". Neste sentido destaca a transmisión comunitaria da cepa británica, xa consolidada na Galiza desde os primeiros contaxios, o risco de importar a cepa brasileira e a forza dos "eventos supercontaxiadores" como auténticos propagadores do coronavirus. "Na primeira vaga foron chave". Coincide coas conclusións dun estudo da USC que mantén os supercontaxiadores como "motor" da crise sanitaria actual e orixe de grandes focos, máis aló de cal sexa a cepa predominante, conclúe.