A Galiza tínguese de morado nun concorrido 8-M

Esenciais, precarizadas e fartas. Así se senten os milleiros de mulleres que nesta segunda feira tomaron as rúas dunha trintena de municipios galegos para berrar, alto e claro, que os seus dereitos "non se confinan" a pesar de que as manifestacións estiveron no ar até o último intre. A pandemia da Covid-19 non impediu que o movemento feminista se mobilizase un ano máis, como cada 8 de marzo desde 2018, para pór o foco nas inxustizas e desigualdades que aínda sofren as mulleres. Convocáronse mobilizacións nunha trintena de municipios Con todo, dadas as circunstancias, as marchas decorreron en columnas de persoas respectando o distanciamento social e coa obrigatoriedade da máscara, polo que non se puideron ver as imaxes multitudinarias de anos anteriores. Tampouco se rexistrou, pola contra, ningunha incidencia salientábel ou incumprimento dos protocolos sanitarios, a diferenza do acontecido noutras mobilizacións con diferente finalidade autorizadas nas últimas semanas. A plataforma Galegas 8M convocou senllas concentracións en 34 concellos, na súa maioría en horario de tarde, e que remataron coa lectura dun manifesto reivindicativo co foco posto na importancia dos coidados e a súa precarización, labor do que se ocupan as mulleres en "97% dos casos". Tamén a Confederación Intersindical Galega (CIG) mobilizou ás mulleres, pola mañá, en 24 vilas. Os coidados, eixo dunhas protestas "culpabilizadas" Tanto Galegas 8M como a CIG lamentaron o "intento de criminalización" das mobilizacións feministas cunha campaña de "desprestixio e boicot" posta en marcha "polo poder, ao que non lle interesa unha resposta nas rúas", segundo incidiu a secretaria das Mulleres deste sindicato, Margarida Corral. Neste senso, censurou que se fixese un chamamento á non participación "coa escusa da pandemia", cando si se permitiron "manifestacións da ultradereita, mesmo sen medidas de protección". Os colectivos denunciaron "coaccións e ameazas" para non celebrar as manifestacións "Levamos semanas sufrindo presións para evitar visibilizar o rexeitamento das mulleres galegas á xestión da pandemia, tanto por parte do Goberno galego como do Estado", dixo Corral, e censurou as chamadas recibidas desde "algunhas subdelegacións do Goberno" a fin de "coaccionar e ameazar as promotoras das manifestacións". "Toda esta campaña de culpabilización non nos colleu por sorpresa malia facermos todo como correspondía", matizou Ester Mariño, de Galegas 8M, quen lembrou que nas últimas datas se teñen celebrado outras mobilizacións multitudinarias "como a Cabalgata dos Reis Magos en Vigo ou as concentracións de Alcoa". "Porén, cando somos nós as que facemos uso dos nosos dereitos está claro que hai moita xente á que lle molesta o movemento feminista", engadiu. Os colectivos feministas retomaron o lema da campaña de 2020, 'Sen coidados non hai vida', xa que a crise sanitaria ten "agravado" a situación das mulleres no eido laboral e o familiar. "Queremos emprego, traballo xa temos", "nin criadas, nin escravas; mulleres liberadas", "non á discriminación" ou "as mulleres unidas xamais serán vencidas" foron algunhas das consignas máis escoitadas. "Estamos fartas de cargar coas tarefas reprodutivas imprescindíbeis para a vida sen que sexan pagadas, valoradas nin dignificadas", apuntaron desde Galegas 8M, facendo fincapé en que a moitas mulleres "se lles fixo crer que o teletraballo era a fórmula ideal de conciliación, cando acabou sendo unha trampa para moitas traballadoras que tiveron que compatibilizar emprego e tarefas domésticas". A discriminación no rural Por outra banda, as entidades agrarias quixeron pór o foco na discriminación patente alén do eido urbano. "No rural, as mulleres sufrimos as consecuencias dun mercado laboral que nos marxina e uns servizos básicos escasos; temos moito polo que alzar a voz", expuxo a Federación de Asociacións de Mulleres Rurais (Fademur). Neste senso, salientouse que a pandemia acentuou "o illamento e as dificultades de acceso a servizos que xa viñan padecendo as habitantes dos pequenos núcleos de poboación". Así mesmo, o Sindicato Labrego Galego (SLG) incidiu no papel da muller como o "factor invisíbel" que sostén o mundo rural grazas ao seu traballo nas granxas e aos coidados prestados a cativos e anciáns: "Apenas 5% das que chegan a cotizar consegue unha pensión íntegra, fronte a 80% dos homes". Uns servizos mínimos "abusivos" Segundo os datos fornecidos pola Xunta, o seguimento da folga de mulleres de 24 horas, convocada por CIG e CUT, foi de 4,3% na Administración galega e as súas entidades adscritas. Por ámbitos sectoriais, a maior participación deuse no eido da Xustiza, con 9,6%, mentres na Sanidade foi de 3,1% e na Educación de 2,4%. Os sindicatos apuxeron a baixa participación no sector público á "imposición" duns servizos mínimos "abusivos" que "impiden facer folga". No eido privado, a CIG puxo en valor casos coma o da factoría de Alonarti en Vigo, na que "non entrou ningunha muller na quenda da mañá", e outras industrias da comarca coma Pescanova, Plastic Omnium ou Denso, nas que a folga tivo un "amplo" seguimento. Tamén nas plantas de Indipunt e Inditex en Narón, de Leite Celta en Pontedeume e nos centros de chamadas de Abante BPO (Lugo), Extel (A Coruña) e Unísono (Vigo) houbo un apoio "importante". Nos sectores téxtil e alimenticio, a incidencia foi "menor" que en convocatorias anteriores, mais os sindicatos salientaron que durante a segunda feira "puideron verse tendas fechadas" na Coruña, Compostela ou Lugo. Malia que a loita a prol da igualdade debe librarse todos os días do ano, cómpre salientar a afouteza dos milleiros de mulleres que volveron tomar as rúas a pesar das circunstancias para demostrar que, sen elas, o mundo para.