Doris Benegas Haddad naceu en 1951 en Caracas, Venezuela, cidade onde estaba exiliado o seu pai, José María Benegas Etxeberria, avogado e militante do PNV. Acollía a capital venezuelana unha nutrida comunidade vasca, engrosada por miles de exiliados após o triunfo de Franco. A súa nai era unha venezuelana de raíces xudeas procedente do Líbano.
Representaba a familia de Xose Humberto Baena, galego fusilado en setembro de 1975 polo Franquismo, na querela que se instrúe en Arxentina
Moi nova, aos 4 anos, a familia regresou a Euskal Herria. Alí, pola universidade vasca, licenciouse en dereito. Foi militante antifranquista desde os 17 anos no Movemento estudantil universitario de Gipuzkoa. Aos 21 anos marchou a Valladolid, ligando vida e compromiso político á esquerda nacionalista castelá.
Iniciouse na loita obreira na empresa Fasa Renault e militou en CCOO, de onde foi expulsa en 1979, e no Movemento Comunista (MCE). Foi candidata á alcaldía de Valladolid en 1979 e 1983 por Unidad Popular-Pueblo Revolucionario.
Unha vida de loita
En 1985 participa na fundación da Unidad Popular Castellana e en 2009 fixo parte da candidatura de Iniciativa Internacionalista ás europeas, formada por independentistas e xente de esquerdas, como número 2 da lista. Na actualidade era unha das dirixentes de Izquierda Castellana.
En setembro de 2012 foi detida e imputada pola Audiencia Nacional como organizadora da manifestación 'Rodea o Congreso' por “delitos contra as institucións”. Mantivo sempre un apoio activo ás loitas dos pobos pola independencia, nomeadamente o de Euskal Herria, así como a solidariedade para cos presos vascos e galegos.
Nas eleccións do 20 de decembro foi candidata ao Senado por Valladolid por Unidad Popular. Pediu o voto nas eleccións do 26X para Unidos Podemos embora acusar a dirección de Podemos de vetala para que non fose na candidatura por Valladolid, como estaba previsto nun principio.
Como avogada desenvolveu unha estensa labor. Actuou en numerosos xuízos como defensora de mulleres acusadas de abortar, así como en casos de violencia machista. Interviu en procesos como o 'da Colza', como defensora de 1500 vítimas e representaba os familiares de 2 dos 5 fusilados polo Franquismo en Setembro de 1975, o galego Xose Humberto Baena e o vasco militante de ETA Jon Paredes (Txiki), na Querela que se instrúe en Arxentina sobre crímenes do Franquismo.
Era irmá de Txiki Benegas, dirixente do PSOE vasco que faleceu hai 11 meses.
“Hai quen loita un día e son bos. Hai outros que loitan un ano e son mellores. Hai quuen loitan moitos anos, e son moi bos. Mais hai os que loitan toda a vida, esas son as imprescindíbeis” (B. Brecht)
