Curso de horta na casa: Como planificar correctamente a horta?

Ao comezarmos coa nosa horta é moi importante estabelecer o lugar, distancias e capacidade dos espazos onde vaiamos situar os cultivos xa que, dependendo das especies, estan van necesitar duns coidados ou doutros, unhas distancias maiores ou menores, máis capacidade ou menos etc Consideracións básicas da asociación de cultivos: —Na asociación de cultivos búscase que as plantas se favorezan e axuden entre si, complementándose. Normalmente as plantas da mesma familia acostuman ser incompatíbeis (por exemplo, allos e cebolas ou cabaciñas e cogombros). —Na asociación de cultivos aprovéitanse o 100% os recursos ao ser compartidos nun espazo reducido por diferentes tipos de cultivos. Adóitanse mesturar plantas de crecemento rápido con outras de crecemento lento. —Un dos beneficios básicos da asociación de cultivos é que moitas plantas actúan como repelentes de pragas, conseguindo reducilas nunha porcentaxe moi elevada. A continuación imos descubrir as distancias axeitadas que cómpre respectar en cada cultivo para que este teña o espazo suficiente para enraizar correctamente e medrar sen dificultade. Ademais, veremos as compatibilidades entre especies. Cenorias As cenorias plántanse directamente no terreo definitivo esparexendo as sementes. Unha vez que as plantas comecen a medrar hai que aclarar a mata arrincando os exemplares que estean demasiado xuntos. O ideal é que se dispoñan a oito centímetros unhas das outras. —Incompatibilidade: a cenoria é incompatíbel con cultivos da mesma familia como apio, perexil ou fiúncho. —Compatibilidade: a cenoria é unha perfecta aliada de allos, cebolas, leitugas, tomates, acelgas, berenxenas, chícharos, xudías e patacas. Na asociación de cultivos búscase que as plantas se favorezan e axuden unhas a outras, e se complementen entre elas. Normalmente as plantas da mesma familia soen ser incompatíbeis Porros Para cultivar os porros primeiro faremos un sementeiro para obter o plantón. Neste espazo as plantas poden saír moi xuntas, mais á hora de transplantalas ao seu terreo definitivo deberemos deixar uns 15 centímetros de separación. —Incompatibilidade: non se debe xuntar porros con allos, chícharos, fabas nin xudías. —Compatibilidade: o porro forma un tándem perfecto co apio, leituga, tomate e cenorias. Allos Os allos plántanse directamente enterrando o dente de allo. Haino que facer coa punta cara a arriba xa que é por onde sairá o tallo, e coa zona plana -onde sairán as raíces- cara a abaixo. Cómpre deixar uns 15 centímetros entre cada planta. —Incompatibilidade: non se leva ben cos chícharos, fabas, xudías, repolos e espinacas. —Compatíbel: o allo é aliado da berenxena, escarola, leituga, cogombro, pemento e tomate. Herba dos cóengos Estas pequenas plantas, complemento perfecto de calquera ensalada, cultivaranse a través da semente, directamente no lugar definitivo, esparexendo as sementes de modo indiferente. Unha vez que comecen a medrar haberá que aclarar as plantas arrincando as que estean moi xuntas, respectando unha distancia aproximada de oito centímetros entre planta e planta. —Compatibilidade: como as herba dos cóengos teñen dimensións moi pequenas poden combinarse con cultivos de ciclo longo como porros, cenorias ou repolos. Espinacas As espinacas son plantas que se levan ben con case calquera cultivo, debemos cultivalas cunha distancia aproximada de entre 10-20 centímetros. —Incompatíbel: non xuntes espinacas con acelgas nin remolachas. —Compatíbel: é aliada de infinidade de cultivos como tomate, pemento, porro, fresas, millo, berenxena, escarola, leituga, xudía, faba, chícharos... Estamos ante un cultivo que nos dará moito xogo á hora de distribuílo na nosa horta. Cebolas As cebolas precisan dunha distancia bastante grande entre planta e planta para poder desenvolverse correctamente, debemos deixar mínimo uns 20 centímetros entre unha e outra. —Incompatíbel: con cultivos da mesma familia como allos ou porros. —Compatíbel: con tomate, berenxena, pemento, leituga, melón, cogombro ou cenorias. Xudías As xudías son desas hortaliza das que tradicionalmente se vén facendo asociación de cultivos case sen sabelo. É moi frecuente ver asociadas as xudías e as fabas ao millo xa que este lles serve de guía para que suban por el, o que aforra ter que pórlles titores. As xudías precisan unha separación duns 30 centímetros entre planta e planta, e no caso de non cultivalas xunto con millo haberá que pórlle unha guía cando comecen a medrar para que suban por ela, igual que acontece cos pementos ou tomates. —Incompatíbeis: con allo, porro, fiúncho e cebola. —Compatíbeis: con cultivos como o millo, cenorias, fresas, patacas, tomates, cogombros, cabazas, cabaciñas e melóns. Pementos Os pementos precisan moita distancia entre pé e pé, cómpre plantalos a 60 centímetros uns dos outros, e teremos que pór guías ou titores cando comecen a medrar. —Incompatíbeis: non plantes pemento con patacas. —Compatíbeis: con allos, berenxenas, tomates, espinacas, xudías, chícharos, leituga e porros. Leitugas As leitugas precisan unha distancia entre planta e planta duns 20 ou 30 centímetros. —Incompatíbeis: tan só presentan incompatibilidade coa escarola por ser da mesma familia. —Compatibilidade: con cebola, allos, cogombro, porro, tomate, cenoria, berenxena, cabaciña, cabaza, espinaca, chícharo, faba, xudía, melón, sandía, nabo, pemento, remolacha... Cabaciña A cabaciña é un cultivo que se estende moito pola horta, polo que precisaremos de moi poucas plantas para abastecernos, e plantarémolas cunha separación mínima de 50 centímetros. —Incompatíbel: co fiúncho, coliflor ou cogombro. —Compatíbel: con vexetais de ciclo curto, como leituga, millo, xudías ou eiruga. Estas son algunhas das consideracións básicas que cómpre ter en conta á hora de plantar e distribuír os cultivos ao longo e largo da horta. Aínda que ao comezo a asociación de cultivos parece un pouco difícil de comprender, pouco a pouco iranse creando asociacións comúns ano tras ano que favorecerán en gran medida a evolución dos nosos hortos. Os 3 'R' na horta: Reciclando palés En números anteriores reparábase na utilidade de certos elementos reciclados como latas, botellas e outros envases para fabricar recipientes en que plantar. Hoxe imos ver que ademais algúns destes materiais non só serven para dar acubillo aos cultivos se non que tamén son moi útiles á hora de manter ordenada a ferramenta e os utensilios da horta. Este é o caso dos palés que, alén de serviren para fabricar hortos verticais, tamén valen como andeis para pendurar e colocar a ferramenta de man como pas, angazos, sachos, tesoiras de podar etc. Chega con colgalo da parede. A propia feitura do palé servirá para colocar de modo ordenado toda a ferramenta. Tamén podemos colocarlle algunha punta que facilite pendurar certos elementos como tesoiras. Preparados naturais para a horta: Leite para reparar terreos danados Oleite é un alimento que unha vez aberto hai que consumir con rapidez, e non é raro que de cando en vez quede un bote a medio utilizar na neveira. Hoxe imos descubrir as propiedades que ten o leite na horta e en que pode axudar. Non se trata de ir mercar leite para usalo na horta, pero si dun modo de aproveitar un cartón caducado, ou os restos de leite que van sobrando no fondo das botellas. Propiedades: O leite pode servir para reparar terreos que estean danados e para aumentar a vida microbiana ao final do inverno e antes de chegar a época de calor. Ademais pode axudar a combater infeccións por fungos como o mildio. Que precisamos? —Leite, preferibelmente desnatado. Ou soro de leite. —Auga. —Un pulverizador ou unha regadeira. Receita —Mesturar no pulverizador 1 medida de leite por cada 5 de auga. —Axitar ben até que estea ben mesturado. Como usalo? —Para regar: mesturar dous vasos de leite nunha regadeira de cinco litros de auga, isto axudará a restaurar o terreo danado. É conveniente usalo despois dunha gran tormenta de saraiba, choivas fortes ou períodos de seca. —Para pulverizar: Se queremos tratar unha planta afectada por mildio mesturaremos unha medida de leite por cada dez de auga, e pulverizaremos as partes afectadas cada oito ou dez días. Eco-consello A s espinacas son vexetais que poden asociarse con case calquera cultivo, polo que se recomenda plantar unha fila de espinacas entra cada dúas filas de calquera hortaliza, empregando parte delas como fertilizante verde.