Moito se fala da calidade de vida, mais pouco da calidade de morte, é dicir, das condicións en que falece unha persoa. Aínda que a Lei 5/2015, de 26 de xuño, de dereitos e garantías da dignidade das persoas enfermas terminais, protexe a igualdade e a non discriminación de quen padece unha enfermidade grave, irreversíbel e/ou de prognóstico terminal que se atopa no proceso da fin da súa vida, tanto a ou o profesional que a atenda como o domicilio en que se atope condicionan a calidade da morte. Desta maneira, concúlcase o dereito das persoas pacientes no momento de recibiren coidados paliativos integrais no propio domicilio, e mesmo no centro hospitalario. Así o aseguran as persoas expertas consultadas.
E é que a quen carece de expectativas de curación e se atopa nunha situación terminal pode prestárselles os coidados paliativos no fogar ou no centro hospitalario. “A situación ideal sería no domicilio, porque a maior parte da xente prefire estar na súa casa, rodeada de familiares e amizades e de quen lle ten afecto”, sinala Manuel Martín, portavoz de SOS Sanidade Pública en declaracións a Sermos Galiza.
[Podes ler a reportaxe íntegra no número 250 de Sermos Galiza, á venda na loxa e nos quiosques e puntos de venda habituais]