As bondades dos bosques de ribeira

Máis natureza vai ligada a maior benestar. Se ao bosque lle sumamos o adxectivo fluvial, temos un dos espazos naturais que máis pode contribuír ao noso sosego, o bosque de ribeira. Alén do xa comentado, o conxunto de árbores, arbustos e plantas que medran á beira dos cursos fluviais, coñecido como bosque de ribeira, cumpre unha función vital para os ríos. Só hai que fixarse nas raíces das árbores. Parece que suxeitan as beiras, non? Pois si, así é, o tecido de vexetación que forman axuda a fixar as marxes mais tamén, raíces e troncos contribúen a reducir a velocidade da auga nas enchentes e polo tanto evitan a erosión que estas provocan. Nas épocas de fortes choivas ou trebóns, a vexetación de ribeira calma a forza da auga que medra subitamente Nas épocas de fortes choivas ou trebóns, a vexetación de ribeira calma a forza da auga que medra subitamente, impedindo así que desfaga as beiras dos ríos e contribuíndo tamén a incrementar a infiltración evitando que as enchentes vaian a máis. Curiosamente, ao contrario do que poida parecer, as obras de encauzamento con pedra ou formigón para “solucionar” as cheas tan habituais nos ríos, só axudan a que a auga colla maior velocidade e a desfeita sexa maior augas abaixo. Erosión Porén, tamén cómpre apuntar que a erosión nos ríos é un proceso natural. Tanto é así que moitas especies de animais teñen nesas beiras erosionadas o seu hábitat de cría aproveitando os noiros de area sen vexetación. Caso do martiño peixeiro ou da andoriña das barreiras que constrúen o seu niño furando unha galería nas ribadas. Non é casual que esta última teña por nome científico Riparia riparia, chamada así por vivir nas beiras dos ríos. Outra das funcións a destacar do bosque ripario, máis de cara ao futuro escenario de subida das temperaturas xeradas polo cambio climático, é a sombra que proporciona ao bosque fluvial, evitando que a auga queza e evapore. Non é casual que -fixádevos ao pasear pola beira do ríotodas as árbores autóctonas dos ríos sexan caducifolias. Que sabia é a natureza! Desta maneira no inverno a auga e o chan reciben a luz e o calor do sol e no verán a cuberta de follas mantén a auga a unha temperatura fresca. Os bosques dos ríos proporcionan tamén alimento e refuxio á fauna e contribúe a aumentar a diversidade natural Os bosques dos ríos proporcionan tamén alimento e refuxio á fauna e contribúe a aumentar a diversidade natural. Multitude de especies de flora, aves e mamíferos, anfibios e réptiles, peixes e libeliñas teñen o seu fogar ou empregan o bosque do río nalgún momento do seu desenvolvemento. Porén, esa vexetación vizosa, verde, exuberante tan nosa, parece que molesta e cada vez máis rózanse até deixalos sen vida, semellando máis un campo de golf que un ecosistema vivo, esquecendo que é o fogar de moitas especies. O lagarto das silvas (Lacerta schereberi) sen ir máis lonxe, réptil que figura no Anexo II da Directiva Hábitats, busca acubillo nas silveiras que tanto nos molestan. Para esta especie as silvas son o seu fogar. Poderíamos seguir cos beneficios, ameneiros, freixos, salgueiros e demais árbores da beira do río, facilitan a retención de sedimentos e nutrientes no chan e ao tempo actúan como un filtro verde que depura a auga. Temos depuradoras naturais e gratis. Porén, a pesar de todas estas bondades, non suficientemente coñecidas e valoradas, cada vez perdemos máis bosque de ribeira; enfermidades como o fungo Phytopthora alni está matando moitos ameneiros ao longo do país, as especies exóticas invasoras van en aumento e a construción de infraestruturas están provocando unha redución do hábitat fluvial.